 |
Στίχοι: Παντελής Ροδοστόγλου
Μουσική: Διάφανα Κρίνα
Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα
Λυπάμαι που δεν έγινα μια θάλασσα για σένα
να με κοιτάς νοσταλγικά με τα μαλλιά βρεγμένα.
Λυπάμαι που δεν έγινα Σαχάρα να ουρλιάζεις
κάτω από τ’ άστρα από χαρά να κλαις, ν’ ανατριχιάζεις.
Λυπάμαι που δεν έγινα βράχος να ξαποστάσεις,
αψηλάφητο να σκύψεις να το πιάσεις.
Είναι που όλα ήρθαν αργά και πώς να συνηθίσω
την άπειρή σου ομορφιά, τον τρυφερό σου ίσκιο.
Είναι που όλα ήρθαν αργά και πώς να συνηθίσω
την άπειρή σου ομορφιά, μαράθηκα πριν ζήσω.
Πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν για σένα,
πολλούς θανάτους έζησα, σαν κι αυτόν κανένα.
|  |
Lyrics: Padelis Rodostoylou
Music: Diafana Krina
First version: Diafana Krina
i'm sorry i didnt become a sea for you
wathcing me sadly with wet hair
i'm sorry i didnt become a Sahara for you to scream
Beneath the stars for you to cry with joy and hair raise
im sorry i didnt become a rock for you to lean on
for you to bend and get
its because everything came late and how can i get used to it
your never ending beauty and soft shadow
its because everything came late and how can i get used to it
your never ending beauty witted before i lived
i lived through many deaths but like this for you
i lived through many deaths but like this one no other
| |
