 |
Στίχοι: Σοφία Θωμοπούλου
Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης
Χρυσό μαντήλι ο έρωτας
μου έδεσε στα μάτια
κι είδα το τριαντάφυλλο
χωρίς να δω τα αγκάθια,
είδα τα χείλη, το κορμί
και σκέφτηκα τα χάδια.
Είναι αλάτι στην πληγή
τα λόγια που δε λέμε
κι όπως η φλόγα το κερί
σιγά σιγά μας καίνε,
δαχτυλιδάκια του καπνού
αφήνουν για να κλαίμε.
Χρυσό σπαθί ο έρωτας
μου έβαλε στα χέρια,
την αλυσίδα έκοψα
που κρέμονταν τ’ αστέρια,
στο πρόσωπό σου, στο λαιμό
και μου `στηναν καρτέρια.
Είναι αλάτι στην πληγή
τα λόγια που δε λέμε...
Χρυσά φιλιά ο έρωτας,
δε φτάνουν να χορτάσει,
θέλει τα αφανέρωτα
για να μας δοκιμάσει,
θέλει κορώνα γράμματα
να παίξει κι ας μας χάσει.
Είναι αλάτι στην πληγή
τα λόγια που δε λέμε...
|  |
Paroles: Sofia Thomopoulou
Musique: Hristos Tsiamoulis
Première Performance: Manolis Lidakis
L'amour m'a noué un bandeau d'or
autour des yeux
et j'ai vu la rose
sans voir les épines
j'ai vu les lèvres, le corps
et j'ai pensé aux caresses.
Les mots que nous ne disons pas
sont du sel sur la blessure
et nous brûlent petit à petit
comme la flamme consume la bougie
laissant des volutes de fumée
pour nous faire pleurer
L'amour m'a mis une épée d'or
dans les mains
j'ai rompu la chaîne
où les étoiles étaient suspendues,
sur ton visage, dans ton cou,
piège tendu
Les mots que nous ne disons pas
sont du sel sur la blessure...
L'amour ne se rassasie pas
de baisers d'or
il exige ce qui n'est pas dévoilé
pour nous mettre à l'épreuve,
il veut jouer à pile ou face
quitte à nous perdre
Les mots que nous ne disons pas
sont du sel sur la blessure...
| |
