 |
Στίχοι: Ευγένιος Αρανίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπάθας
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Λέκκας
Μια γυναίκα απ’ την Περσία
βρήκε μες τη φαντασία
ένα κόκκινο σημάδι
μία λάμψη από τον Άδη
κι από τότε κάθε βράδυ τραγουδάει στο σκοτάδι
Μια γυναίκα από το Νείλο
είχε κάποτε ένα φίλο
που παντρεύτηκε μιαν άλλη μια Ινδή απ’ τη Βεγγάλη
κι από τότε κάθε βράδυ
τραγουδάει στο σκοτάδι
Το χειμώνα στα λιμάνια τις ακούω να περπατούν
μες του άνεμου τα χάδια τις ακούω να μου μιλούν
Μια γυναίκα απ’ τη Σαγκάη
ντύθηκε άνδρας για να πάει
να δουλέψει στο Πεκίνο
μα κατέληξε στο Ρήνο
κι από τότε κάθε βράδυ
τραγουδάει στο σκοτάδι
Μια γυναίκα απ’ το Δελχί
είχε μάθει από παιδί
πως η αγάπη είναι ένα πιόνι
σε παρτίδα που τελειώνει
κι από τότε κάθε βράδυ
τραγουδάει στο σκοτάδι
|  |
Lyrics: Efyenios Aranitsis
Music: Yiannis Spathas
First version: Vasilis Lekkas
A woman from Persia
found, right in imagination,
a red spot
a shine from Hades
and every evening since then,
she sing in the darkness
A woman from Niles
had a friend once
who married another one, an Indian from Bengal
and every evening since then
she sings im the darkness
I hear them walking in winter by the ports
I hear them talking within the wind strokes
A woman from Sangay
dressed as a man to go
and work in Beijing
but ended in the Rhine
and every evening since then
she sings in the darkness
A woman from Delhi
had learnt since a child
that love is a checker
in a round that finishes
and every evening since then
she sings in the darkness
| |
