 |
Στίχοι: Ευγένιος Αρανίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπάθας
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Λέκκας
Μια γυναίκα απ’ την Περσία
βρήκε μες τη φαντασία
ένα κόκκινο σημάδι
μία λάμψη από τον Άδη
κι από τότε κάθε βράδυ τραγουδάει στο σκοτάδι
Μια γυναίκα από το Νείλο
είχε κάποτε ένα φίλο
που παντρεύτηκε μιαν άλλη μια Ινδή απ’ τη Βεγγάλη
κι από τότε κάθε βράδυ
τραγουδάει στο σκοτάδι
Το χειμώνα στα λιμάνια τις ακούω να περπατούν
μες του άνεμου τα χάδια τις ακούω να μου μιλούν
Μια γυναίκα απ’ τη Σαγκάη
ντύθηκε άνδρας για να πάει
να δουλέψει στο Πεκίνο
μα κατέληξε στο Ρήνο
κι από τότε κάθε βράδυ
τραγουδάει στο σκοτάδι
Μια γυναίκα απ’ το Δελχί
είχε μάθει από παιδί
πως η αγάπη είναι ένα πιόνι
σε παρτίδα που τελειώνει
κι από τότε κάθε βράδυ
τραγουδάει στο σκοτάδι
|  |
Paroles: Efyenios Aranitsis
Musique: Yiannis Spathas
Première Performance: Vasilis Lekkas
Une femme de la Perse
il a trouvé dans l'imagination
une marque rouge
un éclat de l' Hadès
et depuis ça chaque soir,
elle chante à l'obscurité
Une femme du Nil
avait un ami autrefois
qui a été marié une autre femme
une Indienne par le Bengale
et depuis ça chaque soir
elle chante à l'obscurité
Je les entends à marcher aux ports pendant l' hiver
Je les entends à parler à moi parmis les caresses du vent
Une femme de Shanghai
s'est habillé comme un homme pour aller
à Pékin pour travailler
mail elle a a abouti au Rhin
et depuis ça chaque soir
elle chante à l'obscurité
Une femme de Delhi
il avait appris d'enfant
que l'amour est un pion
à un lot qui finit
et depuis ça chaque soir
elle chante à l'obscurité
| |
