 |
Στίχοι: Μιχάλης Γελασάκης
Μουσική: Kiki Lesendric
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς
Θα`θελα να`μαι μαζί σου όταν πονάς
μαζί την ώρα που ξυπνάς
να μου θυμώνεις, να γελάς.
Θα`θελα να είμαι τρένο που οδηγείς
στην επιφάνεια της γης
μικρός να γίνομαι μπελάς.
Θα`θελα τις πληγές που αρνήθηκα
ντροπαλά και ανήθικα
να τις πάρω αγκαλιά.
Θα`θελα όσα χάδια λυπήθηκα
και να δώσω φοβήθηκα
να τ`αφήσω στα δικά σου σκαλιά.
Άφησα στον άνεμο τα φύλλα μου
μη με ξεχάσεις, μίλα μου
και θα νικήσω το Νοτιά.
Έφυγα ν`αφήσω πίσω ό,τι πονά
καθώς ο χρόνος θα γεννά
λόγια που πήρανε φωτιά.
Θα`θελα τις πληγές που αρνήθηκα
ντροπαλά και ανήθικα
να τις πάρω αγκαλιά.
Θα`θελα όσα χάδια λυπήθηκα
και να δώσω φοβήθηκα
να τ`αφήσω στα δικά σου σκαλιά.
|  |
Paroles: Mihalis Yelasakis
Musique: Kiki Lesendric
Première Performance: Manolis Mitsias
J'aimerais être avec toi quand tu souffres
avec toi au moment où tu te lèves
voir te fâcher et rire.
J'aimerais être le train que tu conduis
à la surface de la terre
devenir un petit tracas.
J'aimerais prendre dans mes bras
les blessures que j'ai refusées
timidement et sans morale.
J'aimerais abandonner sur tes escaliers
toutes les caresses regrettées
et celles que j'ai eu peur de donner.
J'ai abandonné au vent mes feuilles
ne m'oublie pas, parle-moi
et je vaincrai le vent du sud.
Je suis parti pour laisser derrière moi ce qui fait mal
car le temps réveillera
des paroles de feu.
J'aimerais prendre dans mes bras
les blessures que j'ai refusées
timidement et sans morale.
J'aimerais abandonner sur tes escaliers
toutes les caresses regrettées
et celles que j'ai eu peur de donner.
| |
