 |
Στίχοι: Γιώργος Παπαδόπουλος
Μουσική: Γιώργος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Παπαδόπουλος
Σαν ό,τι πιο γλυκό, πρόσωπο χλωμό
μικρό κορίτσι
φως έλαμπε από φως άγγελος ξανθός
που’θελε να φύγει
Μικρή μου ανεμώνα
τα φύλλα σου ο άνεμος τα πήρε μακριά
μια νύχτα του χειμώνα
τα φύλλα σου λύγισαν μεσ’την παγωνιά
ήτανε Κυριακή Θεέ μου ψέμα να’ταν...γιατί;
Δες όλες οι στιγμές μένουν ζωντανές
στις αναμνήσεις
κι αν κάνω προσευχές όλες μου οι ευχές
θα’ναι να γυρίσεις
Μικρή μου ανεμώνα
τα φύλλα σου ο άνεμος τα πήρε μακριά
μια νύχτα του χειμώνα
τα φύλλα σου λύγισαν μεσ’την παγωνιά
ήτανε Κυριακή Θεέ μου ψέμα να’ταν...γιατί;
Μικρή μου ανεμώνα
αυτοί που σε γνώρισαν σου στέλνουν φιλιά
τι κι αν περάσουν χρόνια
θα δεις που κάποτε θα βρεθούμε ξανά
Αντίο να μη πεις γλυκιά μου ανεμώνα καληνύχτα....
|  |
Tекст: Yioryos Papadopoulos
Mузика: Yioryos Papadopoulos
Прва представа: Yioryos Papadopoulos
Kao najsladja, bledolika
mala devojcica.
Svetlost, isijala je iz svetlosti plavog andjela
koji zeleo je otici...
Mala moja anemona (neki cvet, nemam pojma koji)
tvoje latice, vetar, odneo je daleko.
U jednoj zimskoj noci,
latice tvoje, povile su se u hladnoci.
Bila je nedelja, Boginjo moja, bar da je bila laz...zasto?
Vidis kako svaki trenutak ostao je ziv
u secanju.
I svaka moja zelja i molitva
bice da vratis se.
Mala moja anemona (neki cvet, nemam pojma koji)
tvoje latice, vetar, odneo je daleko.
U jednoj zimskoj noci,
latice tvoje, povile su se u hladnoci.
Bila je nedelja, Boginjo moja, bar da je bila laz...zasto?
Mala moja Anemona,
oni koji te znaju, salju ti poljubce.
I da godine prodju
videces, da cemo se negde ponovo pronaci
Nemoj reci zbogom, moja mala Anemona, laku noc...
| |
