 |
Στίχοι: Dust Rhymes
Μουσική: Dust Rhymes
Πρώτη εκτέλεση: Dust Rhymes
Πάντα ήθελα να μάθω τι συμβαίνει εκεί,
εκεί που ο χρόνος σταματά, εκεί αρχιζει η ζωή,
εκεί που όλα θυμίζουν κάτι λίγο απο δώ
ποτέ δεν ήθελα πολλά, μόνο αυτό να το δώ.
Μα κανένας δε μου είπε, δε με πείρε από το χέρι,
δεν μου έδειξε το δρόμο κάποιο μαγικό αστέρι.
Ώσπου μια μέρα με ρώτησαν και μένα για αυτό
ένα κορίτσι φοβισμένο, ένα κορίτσι μικρό.
Ούτε αυτή είχε πάει, μα ούτε είναι από δώ.
Ήταν χαμένη στο δρόμο και στον κόσμο αυτό
έκανε το ψεύτικο να μοίαζει αληθινό.
Η φωνή της είχε κάτι απο μέρος μακρινό.
Ήταν τόσο ζησμένη και τόσο απλή
είχε κάτι η ματιά της απο άλλη εποχή.
Είχε κάτι αγγελικό ίσως στο πρόσωπό της.
Ίσως και κάτι άλλο που δεν ήτανε δικό της
Είχε μαύρα μαλλιά και ήταν στ’ άσπρα ντυμένη
μύριζε ουρανό και απο φως ήταν λουσμένη.
"Είναι δύσκολο να είσαι ένας άγγελος" μου λέει.
"Μ έχουν σκλάβα στον παράδεισο και δε μ’ άρεσει,
ήρθα εδώ για να βρω τι είναι αυτό που φταίει"
Ένας άγγελος μπροστά μου απο πάνω είχε πέσει,
δεν μπορεί να είναι αλήθεια πίστεψα στην στιγμή,
μόνο τα φτερά λείπαν να γίνει πιστευτή.
Κάθομαι και κοιτάω με αγγέλους την θέα
ίδια μαύρη όπως άλλες πάλι ετούτη η μέρα
και όλο ρωτάω τον εαυτό μου τι γυρεύει εδό πέρα
και ο ίδιος άγγελος ξανά ψιθυρίζει vista nera..
Έχασα ή νίκησα δεν ήξερα ακόμα,
είχε κολλήσει το μυαλό οι σκέψεις και το σώμα.
Παράξενο ταξίδι, παράξενο και αργό
δεν ήξερα αυτο που έψαχνα αν θα βρω.
Προχωρούσε αυτή μπροστά και όλο με κοιτούσε,
μα μήπως απο μέσα της με μένανε γελούσε.
Όλο κάτι ψιθύριζε, όλο μονολογούσε
δεν ήταν πως μού άρεσε ούτε πως μ’ ενοχλούσε.
Συνέχισε αυτή και την ακολουθούσα
τον δρόμο μου τον έδειχνε και εγώ μόνο κοιτούσα.
Σα να παίζαμε κρυφτό μες στης πόλης τα στενά,
σαν γλυκιά κοροίδεία σαν την πιο όμορφη ψευτιά.
Έμοιαζε η αναζήτηση μικρή λειτανεία
σαν σκορπισμένη σε ένα κάδρο ασπρόμαυρη φωτογραφία.
Μπήκαμε σε δρόμο με μεγάλη ανηφόρα
κάτι φαινόταν στο τέλος ερχόταν η ώρα,
να δείς με κοροίδευε αφού το δρόμο ξέρει.
"Γιατί δε μου το είπε απ την αρχή; Γιατί ψέματα λέει ;"
Μπορεί να μου την έστειλε για να με βοηθήσει,
ή απλώς να ήθελε αγγέλικη παρέα.
Ένα θαύμα και εγώ στην ζωή μου θα χω ζήσει
είμαι μαζί με άγγελο και εκεί θα είναι ωραία.
Ανεβαίνουμε ψηλά θα δείς θα φτάσουμε ουρανό,
θα χαζεύουμε απο πάνω σε τοπίο αγγέλικο.
Κάθομαι και κοιτάω με αγγέλους την θέα
ίδια μαύρη όπως άλλες πάλι ετούτη η μέρα
και όλο ρωτάω τον εαυτό μου τι γυρεύει εδό πέρα
και ο ίδιος άγγελος ξανά ψιθυρίζει vista nera..
"Εδώ είναι", μού είπε ο άγγελος μου,
"αυτό που πάντα ήθελα και απ όλα πιο πολύ
ταξίδια και αναμνήσεις, όλα για το καλό μου.
Για το καλό μου είχε φορέσει μαύρο φόρεμα η ζωή."
Κάπου το χω ξαναδεί, κάπου το χω ξαναζήσει
κάπου τις ίδιες ρήμες απο το στόμα έχω φτύσει,
καλύτερα να μην έφτανα ποτέ εδώ πάνω
τι και άν έχει καλή θέα, μαύρη είναι τι να την κάνω.
Βλέπω ψηλά όλη τη θέα του κόσμου,
Βλέπω τη μούσα μου να πεθαίνει στην γωνιά ενός δρόμου.
Βλέπω και μερικούς που ακόμα αντιστέκονται
μα μάζι με τις ιδέες τους στο τέλος καταστρέφονται.
Βλέπω ψηλά αυτούς που έχουν χαθεί
vista nera, μαύρη θέα, vista nera, μαύρη θέα, vista nera, μαύρη θέα
εκεί γεννιέται, εκεί πεθαίνει η δικιά μου, η δικία μου εποχή.
Ίσως να φταίνε όλα αυτά που όλους άστατους τους βλέπω,
πάνε τώρα 2 χρόνια μες στην τρέλα μου που αντέχω,
ίσως να φταίνε όλα αυτά πού είμαι κλείσμενος εδώ πέρα,
ίσωσ να φταίει αυτο που βλέπω, vista nera, μαύρη θέα.
Το κορίτσι κοιτούσε γεμάτο γαλήνη
προσπαθούσα να καταλάβω για ώρα τι είχε γίνει
είχαν μαζευτεί και άλλοι πιο πέρα
μου έιπε πως ήταν άγγελοι και αυτοί,
μαζεύονταν εώς το βράδυ, κάθε μέρα
και βλέπουν πως είναι η πραγμάτικη ζωή.
Το κορίτσι vista nera σύνεχεια ψιθυρίζει,
σταματάει για λίγο, αλλά μετά ξαναρχίζει
και αναρωτιέμαι εγώ εδώ πέρα τι θέλω,
πόσα όνειρα; πόσες θυσίες ; πόσες;
δεν είπα ψέματα ποτέ τώρα καταλαβαίνω
πως οι άγγελοι δεν ξέρουν να μιλάνε ξένες γλώσσες..
Κάθομαι και κοιτάω με αγγέλους την θέα
ίδια μαύρη όπως άλλες πάλι ετούτη η μέρα
και όλο ρωτάω τον εαυτό μου τι γυρεύει εδό πέρα
και ο ίδιος άγγελος ξανά ψιθυρίζει vista nera..
|  |
Lyrics: Dust Rhymes
Music: Dust Rhymes
First version: Dust Rhymes
I"ve always wanted to know what's going on there,
where time stops, there life begins,
where everything is a bit reminiscent of something from here
i've never wanted a lot, only this to see.
But noone told me, didn't take me by the hand,
no magic star showed me the way.
Till one day I was asked about it too
some scared girl, some little girl.
Neither she had been there, but she ain't from here too.
She was lost in the street and in this world
she made the fake look like real.
Her voice had something of a faraway place.
She was so experienced and so simple
and her sight has something of another era.
She might had something angelic on her face.
Maybe something else too that she didn't own
She had black hair and was dressed in white
she smelled like the sky and was bathed in light.
"It is hard to be an angel" she's telling me.
"I'm a prisoner in heaven and i don't like it,
i came here to find out what's wrong"
An angel had fallen in front of me from up above,
it can't be true i believed in a moment,
only the wings were missing to be believeable.
I'm sitting with angels and look at the view
same dark day just like everyone else
and i keep wondering what's she doing here
and the same angel whispers vista nera again..
Did I win or lose still i didn't know,
the mind was stuck the thoughts and body.
Strange trip, strange and slow
i didn't know if i would find what i was looking for.
She walked ahead and kept staring at me,
but could she secretly be laughing at me.
She always whispered something, always a monologue
neither i liked nor i bothered.
She kept on and i followed her
she was showing me the road and i was just looking.
LIke we played hide and seek in the city's streets,
like some sweet teasing like the prettiest lie.
The quest seemed like some little invocation
like some scattered black and white picture in a frame.
We got on a road with a big uphill
something was gleaming n the end the time was near,
i think she was teasing me since she knows the road.
"Why didn't she tell from the start? Why is she lying?"
SHe might were sent for helping me ,
or she just sought some angelic company.
A miracle I shall have lived in my life
i'm with an angel and there it'll be nice.
We're climbing high you'll see we'll reach the sky,
we'll be staring from above at an angelic scenery.
I'm sitting with angels and look at the view
same dark day just like everyone else
and i keep wondering what's she doing here
and the same angel whispers vista nera again..
"It's here", my angel told me,
"what i've always wanted and more than anything
trips and memories, all for my own good.
For my own good life was dressed in black."
I've seen it somewhere, I've lived it somewhere
somewhere i've spit the same rhymed from my mouth,
i had better never arrived up here
even if the view is nice it's black, i don't want it.
I watch up high all the view of the world,
I see my muse dying at a corner of a street.
I see some that still resist
but along with their ideas they fade away in the end.
I see up high those who are lost
vista nera, black view, vista nera, black view, vista nera, black view
there it's born, there it dies mine, mine era.
Maybe all this is the reason of watching em all unstable.
it's been 2 years now that I'm standing my madness,
maybe all this is the reason that i'm locked up here,
maybe the reason is what i see, vista nera, black view.
The girl was staring full of peace
i was trying hard to figure out what had happened
others had gathered afar
she told me that they were angels as well,
they gathered till night , every day
and watch how the real life feels like.
The girl keeps whispering vista nera,
stops for a while, but then goes again
and i'm wondering what am i doing here,
how many dreams? how many sacrifices ? how many?
i've never lied but now i understand
that angels can't speak foreign languages..
I'm sitting with angels and look at the view
same dark day just like everyone else
and i keep wondering what's she doing here
and the same angel whispers vista nera again..
| |
