 |
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Μοναξιά, όπου κι αν κοιτάξω γύρω, μοναξιά
Δε σε βλέπω, δεν υπάρχεις πουθενά
Κι αν μου λείπεις, μη σε νοιάζει, μη ρωτάς ξανά
Μοναξιά, ό,τι και να κάνω νιώθω μοναξιά
Σε θυμάμαι κι όλο κάτι με πονά
Από σένα έχω παράπονα πολλά
Πάψε, φταις, που κρατούσες τις πληγές μου ανοιχτές
Φταις, που με άφηνες και γύριζα στο χθες
Φταις, και στ’ αλήθεια δε μ’ αγάπησες ποτέ
Πάψε, φταις, δεν πιστεύω τώρα ό,τι και να λες
Φταις, υποκρίνεσαι και κάνεις ότι κλαις
Φταις, δε γυρίζω πίσω όσο και να θες
Μοναξιά, κάθε βράδυ νιώθω τόση μοναξιά
Περπατάω με τα μάτια μου υγρά
Αντιστέκομαι σε ό,τι η καρδιά ζητά
Μοναξιά και κανείς δε μου μιλάει τώρα πια
Ό,τι νιώθω δε με βγάζει πουθενά
Και κατέληξα ακόμα μια φορά..
Πάψε, φταις, που κρατούσες τις πληγές μου ανοιχτές
Φταις, που με άφηνες και γύριζα στο χθες,
Φταις, και στ’ αλήθεια δε μ’ αγάπησες ποτέ
Πάψε, φταις, δεν πιστεύω τώρα ό,τι και να λες
Φταις, υποκρίνεσαι και κάνεις ότι κλαις
Φταις, δε γυρίζω πίσω όσο και να θες
Μοναξιά, κάθε βράδυ νιώθω τόση μοναξιά
Περπατάω με τα μάτια μου υγρά
Κι ό,τι νιώθω δε με βγάζει πουθενά
|  |
Tекст: Yioryos Moukidis
Mузика: Yioryos Moukidis
Прва представа: Peyky Zina
Samoća, gde god pogledam oko sebe, samoća
Ne vidim te, nema te nigde
Iako mi nedostaješ, ne mari, ne pitaj opet
Samoća, šta god radila osećam samoću
Mislim na tebe i stalno me nešto boli
A ti se samo žališ
Dosta, kriv si, što si držao moje rane otvorene
Kriv si, što si me ostavljao i što sam se vraćala u prošlost
Kriv si, nikad me nisi zavoleo iskreno
Dosta, kriv si, ne verujem više, šta god rekao
Kriv si, foliraš se i praviš se da plačeš
Kriv si, ne vraćam se koliko god to želeo
Samoća, svako veče osećam takvu samoću
Šetam, a oči mi pune suza
Borim se sa svim što srce zatraži
Samoća i niko više sa mnom ne priča
Ono što osećam ne vodi me nikuda
I još jednom sam do ovde došla...
Dosta, kriv si, što si držao moje rane otvorene
Kriv si, što si me ostavljao i što sam se vraćala u prošlost
Kriv si, nikad me nisi zavoleo iskreno
Dosta, kriv si, ne verujem više, šta god rekao
Kriv si, foliraš se i praviš se da plačeš
Kriv si, ne vraćam se koliko god to želeo
Samoća, svako veče osećam takvu samoću
Šetam, a oči mi pune suza
I ono što osećam ne vodi me nikuda...
| |
