 |
Στίχοι: Εύη Δρούτσα
Μουσική: Βαγγέλης Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Μακρής
Μια πόλη δίχως όνομα η αγάπη μας
και ο χρόνος που κυλάει δε μας τρομάζει
τα όνειρα φωτιά τις νύχτες βγάζουνε
και γω σε θέλω...
σε θέλω...σε θέλω
Φοβάμαι που `μαι ευτυχισμένος και είμαι τόσο ερωτευμένος
η χαρά μη γίνει πόνος κι εγώ μείνω πάλι μόνος
μη τελειώσει η αγάπη και το γέλιο γίνει...
φοβάμαι μήπως γίνει δάκρυ και δε βρω ξανά την άκρη
Θεέ μου πόσο σ’ αγαπώ
Μια πόλη που σχεδόν απαγορεύεται
να φτάσουν της ζωής τα γεγονότα
νύχτα με το πάθος μας που σμίγουνε
και γω σε θέλω...
σε θέλω...σε θέλω
Φοβάμαι που `μαι ευτυχισμένος και είμαι τόσο ερωτευμένος
η χαρά μη γίνει πόνος κι εγώ μείνω πάλι μόνος
μη τελειώσει η αγάπη και το γέλιο γίνει...
φοβάμαι μήπως γίνει δάκρυ και δε βρω ξανά την άκρη
Θέε μου πόσο σ’ αγαπώ
Θέε μου πόσο σ’ αγαπώ
Φοβάμαι που `μαι ευτυχισμένος...
η χαρά μη γίνει πόνος...
μη τελειώσει η αγάπη...
|  |
Tекст: Efi Droutsa
Mузика: Vangelis Toudas
Прва представа: Dionysis Makris
Grad bez imena - naša ljubav
i vreme što teče, nas ne plaši
snovi se raspaljuju noću
i ja te želim...
želim te... želim te..
Bojim se što sam srećan i tako zaljubljen
samo da radost ne postane bol i ostanem sam ponovo
da ne prestane ljubav i osmeh postane...
bojim se možda će postati suza i opet neću naći izlaz
Bože, koliko te volim!
Grad u koji je skoro zabranjeno
da dospeju stvari što se dešavaju u životu
što se noću s našom strašću mešaju
i ja te želim...
želim te.. želim te..
Bojim se što sam srećan i tako zaljubljen
samo da radost ne postane bol i ostanem sam ponovo
da ne prestane ljubav i osmeh postane...
bojim se možda će postati suza i opet neću naći izlaz
Bože, koliko te volim!
Bože, koliko te volim!
bojim se što sam srećan..
da radost ne postane bol..
da ne prestane ljubav..
| |
