 |
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
Τι έπαθες άραγε εκεί έξω
και με θυμήθηκες ξανά.
Τον αδιάφορο θα παίξω
κι ας πονάω από χαρά.
Τόσα χρόνια κυνηγούσα
ένα άπιαστο πουλί
πού να το ’ξερα πως θα `ρθει
μοναχό του στο κλουβί.
Τι έπαθες άραγε εκεί έξω
και με θυμήθηκες ξανά.
Τον αδιάφορο θα παίξω
κι ας πονάω από χαρά.
Δε σου μιλώ, δε σε πιστεύω,
είμ’ ορφανό επτά χρονώ
άλλα επτά θα σε παιδεύω
για να πω το σ’ αγαπώ.
Πού ήσουνα, φως μου,
πού ήσουνα,
που ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα,
τα άδεια μου σεντόνια.
Τι μου χτυπάς τώρα ξανά,
πού ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα
τα άδεια μου σεντόνια.
Εσύ μου έμαθες να χάνω,
τις πληγές μου ν’ αγαπώ.
Όλ’ αυτά τι να τα κάνω
τώρα που είσαι πάλι εδώ.
Τώρα που όλα τα `χεις χάσει
στο ταξίδι σου κι εσύ,
μας έχει ο πόνος ετοιμάσει
για του γάμου τη γιορτή.
Πού ήσουνα, φως μου,
πού ήσουνα,
που ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα,
τα άδεια μου σεντόνια.
Τι μου χτυπάς τώρα ξανά,
πού ήσουνα τόσα χρόνια.
Τη μοναξιά μου αγάπησα
τα άδεια μου σεντόνια.
|  |
Letras de Canciones: Nikos Portokaloylou
Música: Nikos Portokaloylou
Primera representaci: Nikos Portokaloylou
Qué sufriste acaso allí fuera
y me recordaste otra vez.
Al indiferente jugaré
y que me duela de la alegría.
Tantos años cazaba
un pájaro inaprensible
dónde supe que vendrá
él sólo a la jaula.
Qué sufriste acaso allí fuera
y me recordaste otra vez.
Al indiferente jugaré
y que me duela de la alegría.
No te hablo, no te creo
estoy huérfano siete años
pero siete te torturaré
para decir el te quiero.
Dónde estabas, luz mía,
dónde estabas,
dónde estabas tantos años.
La soledad que amé,
las sábanas vacías.
Qué me golpeas ahora otra vez,
dónde estabas tantos años
La soledad que amé,
las sábanas vacías.
Tú me enseñaste a perder,
mis heridas a amar.
Qué hacer con todo eso
ahora que estás otra vez aquí.
Ahora que todo lo has perdido
en tu viaje también tú,
nos ha preparado el dolor
para la fiesta de la boda.
Dónde estabas, luz mía,
dónde estabas,
dónde estabas tantos años.
La soledad que amé,
las sábanas vacías.
Qué me golpeas ahora otra vez,
dónde estabas tantos años
La soledad que amé,
las sábanas vacías.
| |
