 |
Στίχοι: Λάκης Λαζόπουλος
Μουσική: Γιάννης Χριστοδουλόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Άλκηστις Πρωτοψάλτη
Πάλι το ξενυχτήσαμε μα δε το εξηγήσαμε
μαζί γιατί δε πρέπει
Τσιγάρο μόνο ανάψαμε και στο καπνό του κλάψαμε
το χρόνο που μας βλέπει
Έξω η ζωή αδιάφορη αγάπη μου παράφορη
και ποιος θα μας ξεμπλέξει
Δεν ξεκολλάνε τα κορμιά τώρα που ήρθε η ώρα
σε δύο σπίτια χωριστά πώς να γυρίσεις τώρα
Πάλι το συζητήσαμε πως το καθυστερήσαμε
κι ο έρωτας μας χάνει
Φωτογραφίες σκίσαμε βαριά τη μοίρα βρίσαμε
πως όλα αυτή τα κάνει
Το σπίτι ξενοικιάσαμε τα πράγματα μοιράσαμε
τίποτα πια δε μένει
Δεν ξεκολλάνε τα κορμιά τώρα που ήρθε η ώρα
σε δύο σπίτια χωριστά πώς να γυρίσεις τώρα
|  |
Paroles: Lakis Lazopoulos
Musique: Yiannis Hristodoulopoulos
Première Performance: Alkistis Protopsalti
Encore une fois on a veille mais on n' a pas explique
pourquoi il ne faut pas etre ensemble.
On a seulement allume une cigarette et on a pleure a la douleur
du temps qui nous regarde.
La vie, dehors, imdifferente mon amour passionne
et qui va nous denouer.
Les corps ne decollent pas maintenant que le moment est arrive
a deux maisons separees comment on va y rentrer?
On a dit encore une fois qu' on a tarde a le faire
et notre amour perd.
On a dechire des photos, on a blame le destin
car c' est de sa faute.
On a demenage, on a partage les meubles
Rien n' y reste plus.
Les corps ne decollent pas maintenant que le moment est arrive.
Comment rentrer maintenant a deux maisons separees?
| |
