 |
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιάννης Σπανός
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού
Άλλες ερμηνείες:
Λίτσα Διαμάντη
Χαρούλα Αλεξίου
Δάκης
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...
|  |
Text: Yiannis Kalamitsis
Musik: Yiannis Spanos
Uraufführung: Viky Mosholiou
Weitere Aufführungen:
Litsa Diamadi
Haroula Alexiou
Dakis
Es gibt Menschen, die einsam leben
Wie die vergessene Ähre
Die Welt drumherum ein leeres Feld
Und sie, im Nebel der Einsamkeit
Wie die vergessene Ähre
Einsame Menschen
Es gibt Menschen, die einsam leben
Wie die Felsen des Meeres
Die Welt ein Meer, das sich ausweitet
Und sie taub, gebückt und allein
Windgepeitschte Felsen
Einsame Menschen
Einsame Menschen wie tote, zerbrochene Zweige
Wie vereinsamte, vergessene Kapellen
Einsame Menschen wie tote, zerbrochene Zweige
Wie vereinsamte Kapellen, wie du, wie ich...
| |
