 |
Στίχοι: Sunny Μπαλτζή
Μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Χόρεψα μόνος μου ό,τι ονειρεύτηκα
ζωή παράξενη πάντα σε δέχτηκα
πρόποση επίσημη σ’ όλα τα ψεύτικα
παράξενη γιορτή
Σε ό,τι δέθηκα κι ύστερα χώρισα
σ’ ό,τι αγάπησα κι ό,τι δεν μπόρεσα
σ’ ό,τι αρνήθηκα και σ’ ό,τι δώρισα
παράξενη γιορτή
Με γλυκό κουταλιού
και στη θλίψη δωμάτιου παλιού
μάνα εγώ θα σε δω
όλα χάθηκαν κι όλα είναι εδώ
Ένα μονόλογο στο τζάμι έγραψα
ύστερα γέλασα, τα δάκρυα έβαψα
χρόνια που σώθηκαν, χρόνια που έθαψα
παράξενη γιορτή
Παίρνει ο άνεμος μέρες και θύμησες
κι εσένα που έφυγες και δε με φίλησες
ένα φθινόπωρο σαν στάχυ λύγισες
παράξενη γιορτή
|  |
Tекст: Sunny Baltzi
Mузика: Lakis Papadopoulos
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
Odigrao sam sam, sve ono o cemu sam sanjao,
morbidni zivote, uvek sam te prihvatao.
Zvanicno nazdravljam svemu laznom,
na neobicnom (morbidnom, stranom, bizarnom) slavlju.
Svemu cemu sam se obavezao, a potom sa tim raskrstio.
Svemu sto sam voleo i onom sto nisam mogao.
Svemu cega sam se odrekao i onom sto sam poklonio,
na neobicnom slavlju.
Sa kasikom secera
u samoci stare sobe,
mojko nacicu te ja.
Sve je nestalo a opet sve je tu.
Jedan monolog ispisao sam na prozoru
potom se smejao, suzama obojio
godine koje sacuvao sam i godine koje sahranih
na neobicnom slavlju.
Nosi vetar dane i secanja
i tebe sto otisla si a nisi me poljubila
jednu jesen koju poput klasa si pokosila
na neobicnom slavlju.
| |
