 |
Στίχοι: Μαρία Κουγιουμτζή
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα
δεν έρχονται ούτε κι οι φίλοι
πετάει ο αγέρας κουρελόχαρτα
για ελευθερία και ειρήνη
Όμως εγώ δεν είμαι ελεύθερος
δεν έχει ειρήνη η ψυχή μου
στεγνό το σώμα από έρωτα
έρημη χώρα η ζωή μου
Άδειοι οι δρόμοι που ερχόσουνα
στην πολιτεία τη χαμένη
και η αγάπη μες το στήθος μου
σαν τραυματίας ανασαίνει
Στο κρύο σπίτι η τηλεόραση
να δείχνει φόνους κι εκτελέσεις
κι εγώ χτυπώ ένα μαύρο τύμπανο
με παραισθητικές ενέσεις
|  |
Lyrics: Maria Kouyioumtzi
Music: Stavros Kouyioumtzis
First version: Yioryos Dalaras
The streets where you used to come are empty,
the friends are not coming, either.
The wind is blowing about scraps of paper
about freedom and peace.
But I, I am not free
peace - my soul has none.
My body is parched from love,
my life is a desert wasteland.
The streets where you used to come are empty,
in the city, the lost city,
and the love inside my breast
is drawing breath like a wounded being.
In the cold house, the television
showing murders and executions,
and I am beating a black drum
with hallucinatory shots.
| |
