 |
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα
Πώς ήρθε και σε σκέφτηκα
χτες βράδυ και ονειρεύτηκα
και δίχως ρούχο βρέθηκα
στους δρόμους της βροχής;
Θαρρείς και προσευχήθηκα
για σένανε κι ευχήθηκα
να πάρεις ό,τι αρνήθηκα
και το μισό της γης.
Μου πήρες όσα ζήτησες και δε συζήτησες,
μα όλα τ’ αμφισβήτησες και όλα τα ζητάς.
Γι’ αυτό κι εγώ σε χώρισα, αναθεώρησα,
γι’ αυτό και σε τιμώρησα αλλού να τα χρωστάς.
Κρατώντας τα προσχήματα
έβαζα και στοιχήματα
πως όλα είναι πείσματα
αθώα τις στιγμής.
Μα ήταν ματαιότητα
η τόση ανευθυνότητα
ν’ αλλάζεις και ταυτότητα
κι αξία μιας τιμής.
Μου πήρες όσα ζήτησες και δε συζήτησες,
μα όλα τα αμφισβήτησες και όλα τα ζητάς.
Γι’ αυτό κι εγώ σε χώρισα, αναθεώρησα,
γι’ αυτό και σε τιμώρησα αλλού να τα χρωστάς.
|  |
Tekst: Manos Eleftheriou
Muziek: Yioryos Sabanis
Eerste optreden: Peyky Zina
Hoe komt het dat ik gisteravond aan jou heb gedacht
en dat ik gedroomd heb
en zonder kleren
op straat in de regen stond
Je stelt je voor dat ik ook voor jou gebeden heb
en gewenst heb
dat je zou nemen wat ik jou ontzegd heb
met daarbij de helft van de wereld
Je nam van mij wat je wou zonder erover te spreken
Maar je twijfelde aan alles en wilde alles
Daarom heb ik je verlaten, ik heb me bedacht
Daarom heb ik je gestraft door je iemand anders verschuldigd te laten zijn
Met behulp van uitvluchten
ging ik ook weddenschappen aan,
dat alles onschuldige koppigheid
van het moment was
Maar het was tevergeefs,
zoveel onverantwoordelijkheid
om identiteit
en de prijs van het eergevoel te veranderen
Je nam van mij wat je wou zonder erover te spreken
Maar je twijfelde aan alles en wilde alles
Daarom heb ik je verlaten, ik heb me bedacht
Daarom heb ik je gestraft door je iemand anders verschuldigd te laten zijn
| |
