 |
Στίχοι: Κώστας Βίρβος & Απόστολος Καλδάρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Ανδρέας Καρακότας Φωνητικά: Άντρη Κωνσταντίνου
Κόκκινο φως μισαναμμένο στις εισόδους
κι η πόρτα πάντα ανοιχτή μέχρι τις δυο,
οδός Σωκράτους και στις γύρω τις παρόδους
κάθε δυο μέτρα κι ένας κόσμος ρημαδιό.
Στον τοίχο δίπλα σε μια σκάρτη πινακίδα
φωτογραφίες κοριτσιών χωρίς ψυχή
και του νομίατρου η κόκκινη σφραγίδα,
της κοινωνίας αδιάψευστη ενοχή.
Στολίσου, γίνε όμορφη της Αφροδίτης κόρη,
στον ουρανό ένα αγόρι θέλει να ανεβεί.
Στολίσου, γίνε όμορφη, κι η νύχτα βάζει πλώρη,
πικρό το ανηφόρι που σου ’κρυβε η ζωή.
Μες στο σαλόνι εργατιά, ναύτες, στρατιώτες
κι οι νταβατζήδες από κάτω στη σειρά,
και η χοντρή πατρόνα να χτυπάει τις πόρτες:
"Άντε κορίτσια, ώρα είναι για δουλειά".
Αυτά συμβαίνανε μες στην παλιά Σωκράτους
και κάνα έγκλημα φιγούρας ο νταής,
φωτογραφία και εικόνα σάπιου κράτους,
φωτογραφία και μιας άλλης εποχής.
Στολίσου, γίνε όμορφη της Αφροδίτης κόρη,
στον ουρανό ένα αγόρι θέλει να ανεβεί.
Στολίσου, γίνε όμορφη, κι η νύχτα βάζει πλώρη,
πικρό το ανηφόρι που σου ’κρυβε η ζωή.
|  |
Lyrics: Kostas Virvos & Apostolos Kaldaras
Musiikki: Apostolos Kaldaras
Kantaesitys: Andreas Karakotas Fonitika: Adri Konstadinou
Punainen valo himmeä ovilla
ja ovi aina auki kahteen asti,
Sokrateskadulla ja lähikujilla
kahden metrin välein maailma raunioina.
Seinällä turhan kyltin vieressä
valokuvia tytöistä ilman sielua
ja virallisen lääkärin punainen leima
yhteiskunnan väärentämätön syyllisyys.
Koristaudu, kaunistaudu Afroditin tytär,
taivaaseen tahtoo eräs poika nousta.
Koristaudu, kaunistaudu, ja yö asettaa ruorin,
katkera on mäki jonka sulta kätki elämä.
Salongissa työläisiä, merimiehiä, sotilaita
asianajajat jonon hännillä,
ja lihava emäntä koputtaa oville:
"Hei tytöt, työaika".
Tällaista oli vanhalla Sokrateskadulla
ja jotain rikollista touhuaa magkas,
valokuva ja kuva lahonneen valtion,
valokuva myös toisen aikakauden.
Koristaudu, kaunistaudu Afroditin tytär,
taivaaseen eräs poika haluaa nousta.
Koristaudu, kaunistaudu, ja yö asettaa ruorin,
katkera on mäki jonka sulta kätki elämä.
| |
