 |
Στίχοι: Γιώργος Μουκίδης
Μουσική: Γιώργος Μουκίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής
Ανησυχώ που δε μιλώ
και δε ζητώ κανένα
και απορώ που δεν μπορώ
να βρω στοργή για μένα
Δεν έχω φίλους για να πω
τι ψάχνω, τι γυρεύω
Κι αν τραγουδώ είναι γιατί
να κρατηθώ παλεύω
Όσα κι αν πω, δε φτάνουν πια
έμειναν τα όνειρα γιαπιά
να λυπηθώ, πες μου, για ποια
γι’ αυτή που δε μου είπε γεια
Ανησυχώ που περπατώ
και είμαι δυο κομμάτια
το ένα λέει "σ’ αγαπώ"
και με κοιτά στα μάτια
Το άλλο φεύγει και γυρνά
τα πίνει κι επιστρέφει
κι ό,τι γουστάρω το πατά
σχεδόν το καταστρέφει
Όσα κι αν πω, δε φτάνουν πια
έμειναν τα όνειρα γιαπιά
να λυπηθώ, πες μου, για ποια
γι’ αυτή που δε μου είπε γεια
|  |
Tекст: Yioryos Moukidis
Mузика: Yioryos Moukidis
Прва представа: Pashalis Terzis
Brinem, što ne govorim
i nikoga ne tražim
i pitam se kako ne mogu
da nađem za sebe malo nežnosti
Nemam više prijatelje da im kažem
za čim tragam, šta tražim
i ako pevam, to je zato
što pokušavam da se suzdržim
Šta god rekao, više nije dovoljno
snovi su ostali neostvareni
da zažalim, kaži mi za kojom
za onom što mi nije rekla ni "zbogom"
Brinem, što idem
na komade slomljen
jedan kaže "volim te"
i gleda me u oči
Drugi odlazi i luta
pije i vraća se
i sve što volim to pogazi
skoro pa ga uništi
Šta god rekao, više nije dovoljno
snovi su ostali neostvareni
da zažalim, kaži mi za kojom
za onom što mi nije rekla ni "zbogom"
| |
