 |
Στίχοι: Μάνος Χατζιδάκις
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης & Μαρινέλλα
Άλλες ερμηνείες:
Νίκος Δημητράτος
Νινή Ζαχά
Μαρινέλλα
Βίκυ Λέανδρος
Γιώργος Νταλάρας
Νανά Μούσχουρη
Σαββίνα Γιαννάτου
Ο κυρ Αντώνης πάει καιρός που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεβάτι και με κρασί πολύ.
Είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι πάντα φορούσε στα ρούχα τα παλιά.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί
ό, τι ποτέ δεν έζησε μες τ’ όνειρό του ζει
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.
Αχ κυρ Αντώνη πώς σ’ αγαπάμε και μαζί σου τ’ άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε ώσπου να `ρθει βροχή
και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε, σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε
σαν παιδιά με σένα γελάμε σαν κάνεις προσευχή.
Μα ένα βράδυ ο κυρ Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε τον καρτεράμε στην πόρτα να φανεί.
Μα ο κυρ Αντώνης δε θα βγει ποτέ του στην αυλή
αφού για πάντα μες τ’ όνειρό του θέλησε πια να ζει.
|  |
Lyrics: Manos Hatzidakis
Musica: Manos Hatzidakis
Prima esecuzione: Stelios Kazadzidis & Marinella
Altri spettacoli:
Nikos Dimitratos
Nini Zaha
Marinella
Viky Leandros
Yioryos Dalaras
Nana Moushouri
Savvina Yiannatou
Il sor Antonio da tanto tempo viveva nel cortile
con una brocca e un letto e tanto vino
aveva due occhi sereni e i capelli arruffati
e sempre portava un fiore sul vecchio vestito
Ah sor Antonio quanto bene ti vogliamo e contiamo le stelle in tua compagnia
per te saltiamo i falò finché arrivi la pioggia
e ci scordiamo sempre che ti infuri se come uccelli ti ciondoliamo intorno
come bimbi con te ridiamo quando reciti le orazioni
Il sor Antonio ha fretta di andare a coricarsi
perché la sera nei suoi sogni vuole ricordare
ciò che non ha mai vissuto vive nel suo sogno
ma la notte si dilegua e triste lo ritrova l'alba
Ah sor Antonio quanto bene ti vogliamo e contiamo le stelle in tua compagnia
per te saltiamo i falò finché arrivi la pioggia
e ci scordiamo sempre che ti infuri se come uccelli ti ciondoliamo intorno
come bimbi con te ridiamo quando reciti le orazioni
Ma una sera il sor Antonio prepara il letto per dormire
e al nostro risveglio aspettiamo che appaia sulla porta
ma il sor Antonio non uscirà mai più in cortile
perché per sempre ormai ha deciso di vivere nel suo sogno
| |
