 |
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες:
Κώστας Χατζής
Γιώργος Νταλάρας
Γιάννης Κότσιρας
Μαρία Φαραντούρη
Της αγάπης αίματα με πορφύρωσαν
και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
οξειδώθηκα μες στη νοτιά των ανθρώπων
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Στ’ ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
αμαρτία μου να `χα κι εγώ μιαν αγάπη
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
μακρινή μητέρα ρόδο μου αμάραντο.
Κι από τότε γύρισαν καταπάνω μου
των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
ο που σ’ είδε, στο αίμα να ζει
και στην πέτρα
μακρινή μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.
Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
των φονιάδων το αίμα με φως
ξεπληρώνω
μακρινή Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.
(Οι τρεις πρώτες στροφές είναι μελοποιημένες).
|  |
Text: Odysseas Elytis
Musik: Mikis Theodorakis
Uraufführung: Yriyoris Bithikotsis
Weitere Aufführungen:
Kostas Hatzis
Yioryos Dalaras
Yiannis Kotsiras
Maria Faradouri
Das Blut der Liebe errötete mich
und ungesehene Freuden erschatteten mich
ich oxidierte in der Feuchte der Menschen
weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose
In der Weiten des Meeres wartete man auf mich
Mit dreimastigen Bomberschiffen schossen sie auf mich
Meine Sünde war es das ich auch eine Liebe hatte
weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose
Den Juli öffneten sie halb einmal
ihre grossen Augen in meinen Körper
Das Jungfernleben ein Mal zu erleuchten
weit entfernte Mutter meine nicht verwelkende Rose
| |
