 |
Στίχοι: Χρήστος Θηβαίος
Μουσική: Χρήστος Θηβαίος
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος Φωνητικά: Emilia Ottaviano
Κάποιοι φιλήσανε τον Ιούδα εκεί στο μέτωπο
κι άλλοι ψαρέψανε ουρανό σε ένα πηγάδι
άλλοι κρεμάσαν σαν δικτάτορα ένα φυλαχτό
στις φυλακές πάντα ονειρεύονται το βράδυ
Κάναμε έκτρωση σε ό,τι αθώο μας απέμεινε
κι εσύ συνέλαβες με ένα άρωμα τυχαίο
μα τα τριαντάφυλλα που σου έστειλα λίγο έλειψε
χαράματα να σκοτωθούν σε ένα τροχαίο
Όσο αξίζει μια γρατζουνιά απ’ την ανάσα σου
δεν αξίζουν θεωρίες μιας ζωής
γυναίκα αν έχω κάνει λάθος συγχώρα με
γυναίκα αν είμαι σωστός μη μου το πεις
Κάποια πατρίδα τα χείλη μου τα φίλησε
φτηνά και με έσπρωξε γελώντας προς τη μάχη
κι όσοι της δώσαν το κορμί τους για παράσημο
αυτή έναν τάφο τους κάρφωσε στη ράχη
Όσα θηρία με ζυγώσανε τους έφτασε
να χορτάσουν μοναχά με τη στολή μου
μα οι άνθρωποι μ’ άφησαν ήσυχο σαν έμαθαν
πως γυάλιζα ένα πολυβόλο στην αυλή μου
Όσο αξίζει...
θυμάμαι κάποτε στα μάτια σου κυνήγησα
τον εαυτό μου με ένα μαχαίρι της κουζίνας
μα μόνο η τρέλα, μόνο η τρέλα μου με ξέπλυνε
σαν καταρράκτης απ’ το αμάρτημα της φτήνιας
Κι έτσι του κόσμου τα μπαλκόνια ερωτεύτηκα
αυτά που αγγίζουνε το βλέμμα με το στόμα
μα δεν ξεχνάω τα υπόγεια που κυλίστηκα
γι’ αυτό η φτέρνα μου έχει δέσει με το χώμα
Όσο αξίζει...
Απόψε πότισα τις ρίζες που ονειρεύτηκες
και τους καρπούς που εγκυμονούσε η τροχιά σου
κυρά, δε βρήκα μουσική που να σου άξιζε
πόνος στη γέννα προσκυνώ την αρχοντιά σου
Θα χαραμίσω τη ζωή μου περιμένοντας
να `ναι πολύ αργά για να τη διορθώσω
και στα ρουθούνια του ουρανού θα μπω ουρλιάζοντας
τη μύτη του πριν ξεψυχήσω να ματώσω.
|  |
Lyrics: Hristos Thivaios
Music: Hristos Thivaios
First version: Hristos Thivaios Fonitika: Emilia Ottaviano
Some kissed Judas on the forehead
and others fished the sky from a well
some hanged a charm as a dictator
in the prisons they always dream at night
We abortioned anything innocent we had left
and you conceived with a random scent
but the roses I sent you almost
died at dawn in an accident
As much as a scratch from your breath worths
don't worth the theories of a whole life
woman, if I am wrong forgive me
woman, if I am right don't tell me
Some homeland kissed my lips
cheaply and pushed me laughing to the battle
and to those they gave her their body as a medal
she nailed a grave on their back
For all the beasts that came near me was enough
to satiate only with my uniform
but the people left me alone when they learned
that I was shining a machine gun in my yard
As much as a scratch...
I remembered once I chased in your eyes
my self with a kitchen knife
but only madness, only madness washed me out
like a waterfall, from the sin of cheapness
And thus with the world's balconies I fell in love
those which touch the look with the mouth
but I don't forget the basements in which I tumbled
that's why my heel has bound with the ground
As much as a scratch...
Tonight I watered the roots you dreamt of
and the fruits carried by your orbit
lady, I couldn't find music κυρά, δε βρήκα μουσική που να σου άξιζε
pain in the birth I worship your courtliness
I'll waste my life waiting
It'll be too late to fix it
and I will rub the sky up the wrong way screaming
to bleed its nose before I die.
| |
