 |
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Νίκος Ιγνατιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Ίσως με λένε τρελό
που τη ζωή αγαπώ
κι όλο της γράφω τραγούδια.
Ίσως με λένε τρελό
μα δε με νοιάζει αυτό,
εγώ της στέλνω λουλούδια.
Όμως ο κόσμος αυτός
γκρίζος, παλιός και σκυφτός
δεν έχει αγάπη να δώσει.
Γι’ αυτό η καρδιά μου γελά
γιατί αν τον δω σοβαρά
το ξέρω θα με προδώσει.
Άδικη ζωή, σ’ αγαπάω
άδικη ζωή, κι ας πονάω
άδικη ζωή, με πίκρανες, με πίκρανες πολύ.
Άδικη ζωή, σ’ αγαπάω,
βρες μου μια αγκαλιά, να χωράω,
άδικη ζωή, με πίκρανες πολύ.
Ίσως με λένε τρελό
που τη ζωή αγαπώ
κι όλο της γράφω τραγούδια.
Ίσως με λένε τρελό
μα δε με νοιάζει αυτό,
εγώ της στέλνω λουλούδια.
Μα η ζωή μας αυτή
απελπισμένη, μικρή
δε μου χαλάει το κέφι.
Είμαι ένα κάτι κι εγώ
που το όνειρό μου χτυπώ
στης μοναξιάς μου το ντέφι.
Άδικη ζωή...
|  |
Texter: Dimitris Iatropoulos
Musik: Nikos Iynatiadis
Uruppförande: Yiannis Parios
Kanske kallas jag galen
då jag livet älskar
och skriver sånger till det.
Kanske kallas jag galen
men det inte stör mig,
jag sänd blommor till det.
Ändå detta värld
grå, gammalt och framåtlutad
har inte kärlek att ge.
Därför mitt hjärta skrattar
om jag tittar det allvarligt
jag vet att det bedrar mig.
Onödigt liv, jag älskar dig
onödigt liv, även om jag lider
onödigt liv, mig förbittrade du, föbittrade mycket.
Onödigt liv, jag älskar dig,
hitta mig ett famn, var jag har rum,
onödigt liv, mig förbittrade du mycket.
Kanske kallas jag galen
då jag livet älskar
och skriver sånger till det.
Kanske kallas jag galen
men det inte stör mig,
jag sänd blommor till det.
Men vårt liv detta
hopplös, kort
bryter inte mitt gått humör.
Jag är en någon jag också
som mitt dröm slår
mot min ensamhets berusning.
Onödigt liv...
| |
