 |
Στίχοι: Πέγκυ Στεφανίδου
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος
Αλλάζω πρόσωπα κι εγώ όπως οι πέτρες σχήμα
για να μπορώ στο κύμα ν’ αντέχω πιο πολύ
Τα θέλω μου πιο δυνατά απ’ όλη τη ζωή μου
κι αν έζησες μαζί μου κουράστηκες κι εσύ
Θα σκίσω ξύλο μαλακό να φτιάξω ένα καράβι
δεν θέλω να σαλπάρει μόνο να είναι εκεί
Κι όπως περνούν οι εποχές και πια δεν τις γνωρίζω
εικόνες ζωγραφίζω που ήξερα παιδί
Αλλάζω πρόσωπα κι εγώ όπως οι πέτρες χρώμα
για να μπορώ στο χώμα να κρύβομαι καλά
τις νύχτες όμως ξεκινώ και πίσω απ’ τα σκοτάδια
του φόβου τα σημάδια πληρώνω ακριβά
Θα σκίσω ξύλο μαλακό να φτιάξω ένα καράβι
δεν θέλω να σαλπάρει μόνο να είναι εκεί
Κι όπως περνούν οι εποχές και πια δεν τις γνωρίζω
εικόνες ζωγραφίζω που ήξερα παιδί
|  |
Lyrics: Peyky Stefanidou
Music: Dimitris Papadimitriou
First version: Dimitris Mitropanos
I'm changing faces too like the rocks are changing shape
In order to bear much more in the wave
My wants are stronger than my whole life
And if you lived with me, you were tired too
I will rip tender timper in order to build a boat
I don't want it put out, I want it only be there
And as the seasons pass and I don't know them anymore
I draw pictures that I know as a child
I'm changing faces too like the rocks are changing colour
So that I can hide in the earth
But at nights I'm starting and behind the dark
I'm paying expensivly the marks of the fear
I will rip tender timper in order to build a boat
I don't want it put out, I want it only be there
And as the seasons pass and I don't know them anymore
I draw pictures that I know as a child
| |
