 |
Στίχοι: Κώστας Κοφινιώτης
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Παγιουμτζής
Άλλες ερμηνείες:
Μαίρη Λίντα & Φώτης Δούσης
Γιώργος Νταλάρας
Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα `χει χάσει
και παλτουδιά καινούργια πρέπει ν’ αγοράσει
μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό
φράγκο δε δίνω κι ούτε νοιάζομαι γι’ αυτό
Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο
θα την περνώ στην αγκαλιά σου μεγαλείο
κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό
θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό
Κι αν δεν ανάβουμε κουκλίτσα μου μαγκάλι
θα `μαι ζεστός μες στη δική σου την αγκάλη
το πιο θερμό καλοριφέρ ειν’ τα φιλιά
σαν θα κοιμόμαστε κουκλίτσα μου αγκαλιά
Κι έτσι δε θα `χουμε ανάγκη από φώτα
θα την περνάμε μια χαρά ζωή και κότα
και θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ’ τις εννιά
να μη μας πιάνει ξεροβόρι ή παγωνιά
|  |
Paroles: Kostas Kofiniotis
Musique: Panos Toudas
Première Performance: Stratos Payioumtzis
Autres interprétations:
Mairi Lida & Fotis Dousis
Yioryos Dalaras
L'hiver est arrivé et les gens perdent la boule
ils foncent s'acheter un nouveau manteau
mais moi, même si ma pelisse est toute usée
pas question que je dépense un sou ni que je m'en soucie
Et si tout le monde claque des dents
moi, entre tes bras, je prendrai du bon temps
et si notre cheminée reste éteinte
ton baiser ardent me réchauffera
Et si nous n'allumons pas de braséro, ma chérie
je serai brûlant entre tes bras
le chauffage le plus efficace, ce sont mes baisers
quand nous dormirons ensemble, ma chérie
Et comme ça nous n'aurons pas besoin de feu
l'un contre l'autre nous serons comme des coqs en pâte
nous nous mettrons au lit à neuf heures
pour échapper au vent du nord et à la neige
| |
