| Στίχοι: Νίκος Παυλίδης & Bαγγέλης Σερίγης & Αλέξης Δεδεγκίκας
Μουσική: Μιχάλης Παπαθανασίου & Bαγγέλης Σερίφης
Πρώτη εκτέλεση: Mystique & ΝΕΒΜΑ
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
μη λυπάσαι
μου λες οτι έχεις αλλάξει γνώμη όμως άσε
το έργο το `χω δει τη
λύση έχω βρει
συγγνώμη μα η μνήμη δε
μ’ αφήνει επιλογή
κοιτάζω μπροστά γνωστά
όλα αυτά
σωστά τα μισά όμως τα
λόγια λειψά
πια δεν κλαις λες με ξεπέρασες
όμορφη και νέα όμως
στα μάτια μου γέρασες
Ξέχασες πώς μου μίλαγες
το ξέχασες
πώς με φίλαγες και πέταξες
μια ολόκληρη ζωή
πώς μπορείς;
Έφυγε κάθε ελπίδα μου
όταν έφυγες
μες στη νύχτα κι έτσι έμεινε
τώρα μόνο η σιωπή
Δε μ’αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Κι όλες αυτές οι υπερβολές
είναι στο χθες
Τα βράδια πώς θα κοιμάσαι
Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Δεν ξέρω αν λυπάσαι ή
μήπως και θυμάσαι
όταν τους είχες όλους
σήκω σήκω κάτσε κάτσε
και τώρα κάτσε πιάσε
την αρχή και ψάξε
ζωή είν’ αυτή που κάνεις
ή μήπως κι απατάσαι
σ’ όλους πάντα δείχνεις
ό, τι δε θα `θελες να `σαι
μην φοβάσαι, μην ντραπείς
μόνο κλάψε
για όποιον σε αγάπησε
απάτησε και θάψε
σαν το κινητό σου την
καρδιά σου τώρα φράξε
Χάθηκε η ανάσα μου
ξεχάστηκε
η καρδιά αυτή που βιάστηκε
νιώθει τόση μοναξιά
Δε μ’αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Κι όλες αυτές οι υπερβολές
είναι στο χθες
Τα βράδια πώς θα κοιμάσαι
Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Τώρα όσο κι αν το θες
ό, τι και να κάνεις
νομίζεις πως κερδίζεις
μα στ’ αλήθεια όμως χάνεις
και κάθε φορά που εσύ θα
λες καλά
εμένα ξέρεις ότι η αρρώστια
αυτή λέγεται αλτσχάιμερ
δεν πειράζει μπροστά
σου όταν θα `μαι
οι σκηνές μας σαν ταινία
στο μυαλό σου θα περνάνε
όσο να `ναι κάτι μέσα μου
μαράθηκε
νομίζω πως η τελευταία
μας σελίδα γράφτηκε
Θυμάσαι πόσα έκανες
κέρασες για να `σαι
από μικρή στα λούσα
μες στα Gucci και Versace
όπου κάτσει κάτσε το ίδιο
σ’ όλους τάξε
άλλον αγαπάς μ’ άλλους μιλάς
κι αλλού κοιμάσαι
μ’ όλους τους υπόλοιπους
κι εμένα τώρα κράξε
βάλε και υπότιτλους και
ό, τι γράφει πράξε
άκου το αυτό χόρεψέ το
όπου και να `σαι
αν δεν έχεις τι να πεις
βούλωσέ το πάψε
Δε μ’αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
Κι όλες αυτές οι υπερβολές
είναι στο χθες
Τα βράδια πώς θα κοιμάσαι
Δε μ’ αγαπάς, δε μου μιλάς,
δε με κοιτάς
Μην κάνεις πως δε θυμάσαι
| | Tекст: Nikos Pavlidis & Bangelis Seriyis & Alexis Dedeykikas
Mузика: Mihalis Papathanasiou & Bangelis Serifis
Прва представа: Mystique & NEVMA
Ne pravi se da se ne sećaš
ne žali
kažeš mi da si promenila mišljenje, ali pusti
već sam to čuo
našao sam rešenje
izvini, ali pamćenje
mi ne ostavlja izbora
gledam napred
poznato je sve
pola ispravno, ali reči nepotpune
više ne plačeš
kažeš prebolela si me
lepa i mlada
ali u mojim očima si ostarila
Zaboravio si, kako si mi se obraćao
to si zaboravio
kako si me ljubio, i odbacio
ceo jedan život
kako si mogao (možeš)?
Otišla je
svaka nada kad si otišao
u sred noći i tako je ostala
sada samo tišina
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ν: I sva ta preterivanja
su za nama
Μ: kako ćeš noćima da spavaš
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ne znam da li ti je žao
možda se i sećaš
kad si ih sve vrtela
oko malog prsta
e pa sada stani
kreni od početka, razmisli
da li je život to što imaš
ili se možda varaš
svima uvek pokazuješ
ono što ne bi želela da budeš
ne plaši se, ne stidi se
samo pusti suze
za svakim što te je voleo
i prevario i zakopaj (sahrani) ih
kao svoj mobilni svoje srce sad ogradi
Dah mi je nestao
zaboravio
srce moje što je toliko požurilo
oseća se tako usamljeno
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ν: I sva ta preterivanja
su za nama
Μ: kako ćeš noćima da spavaš
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Sada koliko god htela
šta god uradila
misliš da dobijaš
ali u stvari gubiš
i svaki put kad budeš izgovarala
"dobro sam"
znaj da se ta bolest
zove alchajmer
nema veze
kad budem bio ispred tebe
naše scene će kao film
u tvojoj glavi da se vrte
koliko je prošlo
nešto je u meni uvenulo
mislim da je poslednja stranica
za nas ispisana
Sećaš li se šta si sve radila
častila da bi bila
od malena fancy
u gucci i versace
gde uspe, uspelo je
svima isto obećaj
jednog voliš, s drugima pričaš
a s desetim spavaš
zajedno s ostalima
i na mene sada viči
stavi i titlove
i uradi sve što piše
poslušaj i ovo
odigraj gde god da si
ako nemaš sta da kažeš
ućuti, prekini.
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
Ν: I sva ta preterivanja
su za nama
Μ: kako ćeš noćima da spavaš
Ν: Ne voliš me, ne obraćaš mi se
ne gledaš me
M: Ne pravi se da se ne sećaš
| |