 |
Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου
Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’άφησες να πέσω.
Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και ‘γώ βαδίζω μόνη.
Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
Το πρόσωπο μου ένα παράθυρο κλειστό
λιωμένο σίδερο το σώμα όπου κι αν πιάσω
εσύ που μ‘ έκανες γυαλί να μη σκουριάσω
γιατί ζητάς να σπάσω.
Το πρόσωπο μου ένα μπαλκόνι σκοτεινό
που εσύ δε τόλμησες ποτέ σου να κοιτάξεις
μόλις θα φύγω τ’ άγγιγμα μου να μη ψάξεις
μη με φωνάξεις.
Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
|  |
Letras de Canciones: Thanos Papanikolaou
Música: Yioryos Theofanous
Primera representaci: Natasa Theodoridou
He escondido mi rostro tras el humo
¿cuántas penas entran en un vaso?
en tus dos manos mi vida dices que tengo
y me dejo caer
Mi rostro frío y muerto
como una piedra que aprendió a secar las lágrimas
el amor esta noche deja el timón
y yo camino solo.
¿Cual cielo nos saludará a los dos?
llegó el tiempo de hacer algo más por mí.
Arrojo, entonces, en todo una línea roja,
acabo con un amor que fue un camino equivocado
ya que lo quieres dejar, este es nuestro gran momento.
Arrojo, entonces, en toda una línea roja,
acabo con un amor que fue un error en el camino
ya que lo quieres dejar, este es nuestro gran momento.
Mi rostro, una ventana cerrada
hierro fundido el cuerpo que tengo
tu que me hiciste de cristal para no consumirme
¿porque pides que me rompa?
Mi rostro un balcón sombrío
que tú nunca te atreves a mirar
en cuanto me vaya mis caricias ya no busques
no me llames.
¿Cual cielo nos saludará a los dos?
llegó el tiempo de hacer algo más por mí.
Arrojo, entonces, en todo una línea roja,
acabo con un amor que fue un camino equivocado
ya que lo quieres dejar, este es nuestro gran momento.
Arrojo, entonces, en todo una línea roja,
acabo con un amor que fue un camino equivocado
ya que lo quieres dejar, este es nuestro gran momento.
| |
