 |
Στίχοι: Πυθαγόρας
Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου
Άλλες ερμηνείες:
Γλυκερία
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
τo `να σκοτώθηκε, τ’ άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά
που λένε τα γραμμένα,
το `να σκοτώθηκε, τ’ άλλο λαβώθηκε
δε γύρισε κανένα.
Έστειλα δυο πουλιά στην Κόκκινη Μηλιά,
δυο πετροχελιδόνια,
μα κει εμμείνανε κι όνειρο γίνανε
και δακρυσμένα χρόνια.
Για τον μαρμαρωμένο βασιλιά
ούτε φωνή, ούτε λαλιά.
τον τραγουδάει όμως στα παιδιά,
σαν παραμύθι η γιαγιά.
|  |
Lyrics: Pythayoras
Music: Apostolos Kaldaras
First version: Haroula Alexiou
Other versions:
Ylykeria
Two birds did I send by the apple tree red
true birds, seeing things of fate.
This one passed away, the other fell astray
they are not seen todate.
You ask about the petrified king
- no voices rose of him to sing.
Yet he lives on in stories for the young
his saga told in granny's tongue.
Two birds did I send by the apple tree red
true birds, seeing things of fate.
This one passed away, the other fell astray
they are not seen todate.
Two birds did I send by the apple tree red
swallows that nest in stone.
But they perished there and waking dream they were
sad years filled with moan.
You ask about the petrified king
- no voices rose of him to sing.
Yet he lives on in stories for the young
his saga told in granny's tongue.
| |
