 |
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης
Άννα, δεν είναι η βροχή που σου χαράκωσε το βλέμμα,
είναι που είσαι μοναχή κι αν τ’ αρνηθείς θα είναι ψέμα.
Ξέρω, ξέρω το δάκρυ το καυτό άμα το δω σε μάτια ξένα.
Άννα, γιατί να σου κρυφτώ, είμαι μονάχος σαν κι εσένα.
Έλα λοιπόν και μη ντραπείς
μα σε παρακαλώ μονάχα:
πες ό,τι θες, όμως μην πεις
πως μ’ έχεις αγαπήσει τάχα.
Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
Πόσοι γι’ αγάπη δε μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
πόσοι δε λένε "σ’ αγαπώ" και το ξεχνάνε μόλις φέξει.
Άννα, ποτέ δε θα σ’ την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.
|  |
Lyrics: Yiannis Kalamitsis
Music: Takis Bouyas
First version: Kostas Karalis
Anna, it’s not the rain that broke your gaze
it’s your lonelyness, to deny it would be a lie
I know, I know a bitter tear when I see one
Anna, why should I deny it, I am as lonely as you are
So come and don’t be ashamed
I will only ask one thing of you
Say anything you want
but don’t say that you’ve fallen in love with me
Anna, people hurt and are scared of the dark
Many speak of love just to make it through the night
Many say I love you and forget it before dawn
Anna, I’ll never say those words to you unless I mean them.
| |
