 |
Στίχοι: Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική: Νίκος Ζέρβας
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Πέτα
Μου λες είναι αργά είναι μεσάνυχτα
για να’χω τα παράπονά μου ορθάνοιχτα
μα της καρδιάς σου εγώ την πόρτα χτύπησα
να τα δεις
Καλύτερα οι πόνοι μας να λέγονται
έτσι κι αλλιώς τα στήθια μας θα φλέγονται
όσο υπάρχει ανάμεσά μας έρημος και σιωπή
Ο’τι θέλεις κι ό’τι λείπει
πρέπει μες σ’αυτό το σπίτι
να γυρίσει τώρα πίσω
έλα ρώτησέ με αν σ’ αγαπώ
Δε μας αξίζει αυτή η σιωπή η μάγισσα
να γίνεις θέλω πάλι όπως σ’αγάπησα
να λάμψουν κι άλλα όνειρα στα μάτια σου
να γελάς
Κι εγώ να προλαβαίνω ό’τι χρειάζεσαι
στο σ’ αγαπώ μου πάλι να ξαφνιάζεσαι
τα λάθη μας να γίνουν πάλι ανθρώπινα
σαν κι εμάς
Ο’τι θέλεις κι ό’τι λείπει
πρέπει μες σ’αυτό το σπίτι
να γυρίσει τώρα πίσω
έλα ρώτησέ με αν σ’ αγαπώ
|  |
Lyrics: Haroula Alexiou
Music: Nikos Zervas
First version: Eleni Peta
You're telling me it's late it's midnight
for me to have my complaining open
but i knocked the door of your heart
so you could see them
It's better if our pain is outspoken
besides our chest will be on fire no matter what
as long as there's desert and silence between us
Anything you want and what is missing
inside this house it needs
to come back now
come and ask me if i love you
We don't deserve this silence this enchantress
i want you to become as you were when i loved you
more dreams to shine in your eyes
you to laugh
And me catching up to your needs
my vow of love to be surprising to you again
our mistakes to become human again
just like us
Anything you want and what is missing
inside this house it needs
to come back now
come and ask me if i love you
| |
