 |
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Ειρήνη Κονιτοπούλου
Γιάννης Πάριος
Τι είν’ αυτό που νοσταλγώ και
και θέλω να ’μαι στο χωριό και
θέλω να ’μαι στο χωριό ά
άμα βραδιάζει η μέρα
άμα βραδιάζει η μέρα.
Ίσως θυμάμαι τις βραδιές πα
παρέα με τις κοπελιές πα
παρέα με τις κοπελιές που
που κάναμε βεγγέρα
που κάναμε βεγγέρα.
Στο σπίτι της κυρά Μαριάς το
το πιο καλό της γειτονιάς το
το πιο καλό της γειτονιάς πη
πηγαίναμε τα βράδια
πηγαίναμε τα βράδια.
Κι ανάβαν σαν ηλεκτρικά τα
τα τόσο συμπαθητικά τα
τα τόσο συμπαθητικά στο
στο βόλτο τα λυχνάρια
στο βόλτο τα λυχνάρια.
Η μια μαντήλια έδενε κι η
κι η άλλη ρόκα έκανε κι η
κι η άλλη ρόκα έκανε και
κι εγώ σου τραγουδούσα
κι εγώ σου τραγουδούσα.
Και πέταγα στα σύννεφα κο
κοντά μου όσο σ’ ένιωθα κο
κοντά μου όσο σ’ ένιωθα που
που τόσο σ’ αγαπούσα
που τόσο σ’ αγαπούσα.
|  |
Tekst: Paradosiako
Muziek: Paradosiako
Andere optredens: ."\n"Irini Konitopoulou
Yiannis Parios
Vanwaar die heimwee en mijn verlangen
om in het dorp te willen zijn
om in het dorp te willen zijn
zodra de schemering valt
zodra de schemering valt.
Misschien herinner ik mij wel de avonden
bij de meisjes
bij de meisjes
aan wie we 's avonds bezoek brachten
aan wie we 's avonds bezoek brachten.
Naar het huis van mevrouw Maria,
het mooiste van de buurt.
het mooiste van de buurt
daar gingen we 's avonds heen
daar gingen we 's avonds heen.
Ze ontstaken om licht te maken
met warm schijnsel
met warm schijnsel
tijdens de wandeling de olielampen
tijdens de wandeling de olielampen.
De ene knoopte doeken,
de ander bediende het spinnewiel
de ander bediende het spinnewiel
en ik zong voor jou
en ik zong voor jou.
Ik was in de wolken
zolang ik jou aan mijn zijde had
zolang ik jou aan mijn zijde had,
jou, die ik zo beminde
jou, die ik zo beminde.
| |
