 |
Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
Μουσική: Franco Corlianò
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας
Έχω θυμό μεγάλο, έχω τσατίλα,
εγίνανε τα νεύρα μου τσατάλια,
λες κι η ζωή επίτηδες το κάμνει
και μου πετάει ομπρός μου κι ένα βλαμμένο,
κι ένα βλαμμένο, κι ένα βλαμμένο,
κι ένα βλαμμένο, κι ένα βλαμμένο.
Του `χωσε φράγκα ο γέρος να τονε σπουδάσει
μα έμεινε ένα τούβλο, ένα κωθώνι,
του πήρε κι ένα σπίτι κι ένα αμάξι,
του βρήκε και δουλειά του παλιοφλώρου,
του παλιοφλώρου, του παλιοφλώρου,
του παλιοφλώρου, του παλιοφλώρου.
Έπιασε μια καρέκλα και τα ξύνει,
δεν ξέρει πόσο κάμνουν δυο και δύο,
μου πήρε και το ύφος του ξερόλα
πώς να μην τρελαθώ με τον μαλάκα,
με τον μαλάκα, με τον μαλάκα,
με τον μαλάκα, με τον μαλάκα.
Τις πιο πολλές φορές τονε λυπάμαι
μα άνθρωπος είμαι κι εγώ, πόσο θ’ αντέξω,
κι αν τύχει και ζητήσει και τα ρέστα
αλίμονό του τότε του χαραμοφάη,
χαραμοφάη, χαραμοφάη,
χαραμοφάη, χαραμοφάη.
Του παλιοφλώρου, του παλιοφλώρου,
με τον μαλάκα, με τον μαλάκα.
|  |
Lyrics: Yiannis Miliokas
Music: Franco Corlianò
First version: Yiannis Miliokas
I'm furious, I'm in vexation
my nerves are broken
as if life doing it on purpose
throwing on me a whacky's
and a whacky
a whacky
His old man gave him francs (money) for studies
but he remained a brick, a jackass (uneducated)
and he bought for him a house and a car
and he found a job for him, that fancy blockhead
that fancy blockhead
that fancy blockhead
He now grabbed (occupied) a chair and he scratches his balls
He doesn't know how much two and two gives
He took his "know-it-all" style
How I shouldn't get mad with this asshole
with this asshole
with this asshole
The most of the time I feel pity for him
But I ama Human, how much I can endure
if it happens to ask me the cause
woe to him then, the good for nothing
the good for nothing
the good for nothing
that fancy blockhead
tthat fancy blockhead
with this asshole
with this asshole
| |
