| Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης
Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε Καίσαρ να σε σώσει
Κάτι που πάντα βρίσκεται σε αιώνια εναλλαγή
Κάτι που σκίζει τις θολές γραμμές των οριζόντων
Και ταξιδεύει αδιάκοπα την ατελείωτη γη
Κάτι που θα `κανε γοργά να φύγει το κοράκι
Που του γραφείου σου πάντοτε σκεπάζει τα χαρτιά
Να φύγει κράζοντας βραχνά χτυπώντας τα φτερά του
Προς κάποια ακατοίκητη κοιλάδα του νοτιά
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey
Οι πολιτείες ξένες να μας δέχονταν
οι πολιτείες οι πιο απομακρυσμένες
Κι εγώ σ’ αυτές απλά να σε εσύσταινα
σαν σε παλιές γλυκές μου αγαπημένες
Κάτι που θα `κανε τα υγρά παράδοξα σου μάτια
Που αβρές μαθητριούλες τ `αγαπούν και σιωπηροί ποιητές
Χαρούμενα και προσδοκία γεμάτα να γελάσουνε
Με κάποιο τρόπο που όπως λεν δε γέλασαν ποτέ
Γνωρίζω κάτι που μπορούσε βέβαια να σε σώσει
Εγώ που δε σε γνώρισα ποτέ για σκέψου εγώ
Ένα καράβι να σε πάρει Καίσαρ να μας πάρει
Ένα καράβι που πολύ μακριά θα τ οδηγώ
Μακριά πολύ μακριά να ταξιδεύουμε
κι ο ήλιος πάντα μόνους να μας βρίσκει
Εσύ τσιγάρο CAMEL να καπνίζεις ναι
κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω Whiskey
Και μια βραδιά στην Μπούρμα ή στην Μπατάβια
Στα μάτια μιας Ινδής που θα χορέψει
Γυμνή στα 17 στιλέτα ανάμεσα
θα δείτε την Γκρέτα να επιστρέψει
| | Lyrics: Nikos Kavvadias
Musica: Dimitris Zervoudakis
Prima esecuzione: Dimitris Zervoudakis
Io conosco una cosa che potrebbe Cesare salvarti
Qualcosa che sempre si trova nella vicenda eterna
Qualcosa che lacera le linee fosche degli orizzonti
E la terra infinita percorre senza sosta
Qualcosa per cui svelto fuggirebbe il corvo
Che nel tuo studio sempre copre le tue carte
Via in un batter d'ali gracchiando rauco
Verso qualche inabitata terra meridionale
Lontano assai lontano dobbiamo noi viaggiare
e che il sole ogni volta ci ritrovi soli
E tu a fumare, sì, le sigarette Camel
ed io a bere whiskey in un cantuccio
Ci accoglierebbero città straniere
le città che si trovano più remote
Ed io solamente ti farei da consigliere
come fossero mie antiche e dolci amiche
Qualcosa che i tuoi acquosi occhi strani
Amati da gentili educande e poeti silenziosi
Pieni di attesa farebbe ridere contenti
In un certo modo come, si dice, mai non risero
Io conosco una cosa che ti salverebbe, è certo
Io che mai ti conobbi, pensa, proprio io
Una nave ha da prenderci Cesare una nave
Una nave che potrei condurre assai lontano
Lontano assai lontano dobbiamo noi viaggiare
e che il sole ogni volta ci ritrovi soli
E tu a fumare, sì, le sigarette Camel
ed io in un cantuccio a bere whiskey
E una sera a Batavia oppure a Burma
negli occhi di una Indù che nuda
ballerà in mezzo a diciassette lame,
Greta vedrai - forse - ritornare.
| |