 |
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Νανά Μούσχουρη
Άλλες ερμηνείες:
Σαββίνα Γιαννάτου
Γλυκό ψωμί σου ζύμωνα
για να ξεχνάς τις λύπες
τα λόγια που περίμενα
ποτέ δε μου τα είπες...
Του χωρισμού θ’ αρχίσω το τραγούδι
σε κάβους ν’ ακουστεί και σε νησιά.
Τι κρίμα που δεν ήσουνα λουλούδι
τι κρίμα που δεν ήμουνα δροσιά.
Φωτιές ο ήλιος γύρω μας ανάβει
και σπέρνει στον αφρό χρυσά φλουριά.
Τι κρίμα που δεν ήσουνα καράβι
τι κρίμα που δεν ήμουνα στεριά.
Μου φώναξες δε σ’ άπλωσα το χέρι
σου φώναξα δεν έβγαλες μιλιά.
Τι κρίμα που δεν ήσουν περιστέρι
τι κρίμα που δεν ήμουνα φωλιά.
|  |
Lyrics: Nikos Ykatsos
Music: Manos Hatzidakis
First version: Nana Moushouri
Other versions:
Savvina Yiannatou
I baked you sweet bread
To forget your sorrows
But the words I hoped for
You never said . . .
I'll start our parting song
That’ll be heard on capes and isles.
Pity you weren’t a flower
and I wasn’t the morning's dew
The sun lights fires around us
And sows gold florins in the ocean foam.
Pity you weren’t a sloop
Pity I was not a home.
You called, I kept my hand away
And when I called, you had nothing to say.
Pity you were not a dove
Pity that I was not a nest.
| |
