 |
Στίχοι: Αντρέας Μπονάτσος
Μουσική: Αντρέας Μπονάτσος
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
όταν τις πρώτες ώρες πάγωνα και ίδρωνα
όταν χωρίς εσένα αγάπη μου κοιμόμουνα
και πώς να συνηθίσω αυτόν τον χωρισμό
Και να που ο χρόνος δε σε πήρε από μένα
απ’το μυαλό μου την ψυχή θα ήταν ψέμα
τώρα γελάω όπου βρεθώ απελπισμένα
μόνο και μόνο για να σου το πούν εσένα
Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνες
που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
φοβάμαι δε θ’αντέξω θα λυγίσω
δε παν’ να λένε όλοι για ζωές και θαύματα
για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα
Πόσο μου λείπει να’ξερες η αγκαλιά σου
το κάθε βλέμμα σου το κάθε άγγιγμά σου
και βασανίζομαι μεσ’τις φαντασιώσεις
όσο κι αν ξέρω πως σημάδι δε θα δώσεις
Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
ίδια τα καλοκαίρια κι οι χειμώνες
που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
φοβάμαι δε θ’αντέξω θα λυγίσω
δε παν να λένε όλοι για ζωές και θαύματα
για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα
Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
|  |
Tекст: Adreas Bonatsos
Mузика: Adreas Bonatsos
Прва представа: Elena Paparizou
Desilo se ono cega sam se bojala
kada sam se u prvim satima ledila i znojila
dok sam bez tebe, ljubavi moja,spavala
i kako da se naviknem na ovaj raskid
I eto vreme te nije meni uzelo
iz glave ni iz duse,to bi bila laz
sada se smejem bez nadezno gde god se nadjem
samo i jedino da bi to rekli tebi
Danisu mi sada kao vekovi
leta i zime isti
to sto ja ne mogu sama da zivim
i bojim se da necu izdrzati i puci cu
bezobzira na to sto svi pricaju o zivotu i cudima
za mene su sada stvari teske
Koliko mi nedostaje,kad bi znao,tvoj zagrljaj
svaki tvojpogled i dodir
i kaznjavam sebe kroz fantazije
iako znam da mi neces dati znak
Dani su mi sada kao vekovi
leta i zime isti
to sto ja ne mogu sama da zivim
bojim se da necu izdrzati i puci cu
bezobzirana to sto svi pricaju o zivotu i cudima
za mene su sada stvari teske
Desilo se ono cega sam se bojala
| |
