 |
Στίχοι: Χρήστος Γιαννόπουλος
Μουσική: Ηλίας Φιλίππου
Πρώτη εκτέλεση: Έλενα Παπαρίζου
Όταν η νύχτα ανάβει τα φώτα
σκιές στο σκοτάδι γυρνούν όπως πρώτα
αυτά που μαζί σου μοιράστηκα χρόνια
αυτά που είναι τώρα σαν χυμένη κολόνια
και όταν τα μάτια κοιτούν στο ταβάνι
μια βότκα με τόνικ το ξέρω δε φτάνει
να πνίξει τις μνήμες αυτές που σε φέρνουν
αυτές που μαζί σου ακόμα με δένουν
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ’ αγαπούσα
και ζούσα χρόνια μες στο ψέμα
Γιατί όταν η νύχτα θα φύγει το ξέρω
στο άδειο δωμάτιο ξανά θα υποφέρω
θα γράφω, θα σκίζω τραγούδια για σένα
θ’ αλλάζω κανάλια, θα ζω στα χαμένα
θα κάνω γκριμάτσες μπροστά στον καθρέφτη
θα κάνω ευχές σ’ ένα αστέρι που πέφτει
αν ήσουν κάπου και μ’ έβλεπες ίσως
θα ένιωθες οίκτο, αγάπη και μίσος
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ’ αγαπούσα
και ζούσα πάντα μες στο ψέμα
Γιατί όταν η νύχτα με κόβει στα δυο
θυμάμαι που μου πες ένα άδειο αντίο
κι αντί να φωνάξω, να τέξω, να κλάψω
να πέσω στα πόδια σου και να σε τρομάξω
εγώ όλα τα ζούσα σαν να `ταν ταινία
εγώ σε κοιτούσα σκυφτή στη γωνία
και τώρα που η νύχτα ανάβει τα φώτα
σκιές στο σκοτάδι γυρνούν όπως πρώτα
αυτά που μου είπες κι αυτά που δεν είπα
και τώρα η νύχτα μια πελώρια τρύπα
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ’ αγαπούσα
και ζούσα πάντα μες στο ψέμα
Κι εγώ που πάντοτε ζητούσα
να ζεις αλλιώτικα από μένα
με λάθος τρόπο σ’ αγαπούσα
και ζούσα πάντα μες στο ψέμα
Ψέμα... ψέμα... ψέμα...
|  |
Tекст: Hristos Yiannopoulos
Mузика: Ilias Filippou
Прва представа: Elena Paparizou
Kad noć popali svetla
Senke u mraku igraju kao prvi put
Ono što sam sa tobom delila godinama
Ono što je sada kao prosuti parfem
I kada pogledam u plafon
Znam da jedna votka-tonik nije dovoljna
Da uguši sećanja koja donosi
Ona koja me još uvek vezuju za tebe
I ja koja sam uvek tražila
Da živiš drugačije od mene
Na pogrešan način te volela
I godinama živela u laži
I kada noć bude otišla znam
U praznoj sobi opet ću patiti
Pisaću i cepaću pesme o tebi
Menjaću kanale,živeću u izgubljenom svetu
Praviću grimase pred ogledalom
Poželeću želje dok zvezda pada
Možda budeš negde i možda me budeš video
Možda budeš osetio milost,ljubav i mržnju
I ja koja sam uvek tražila
Da živiš drugačije od mene
Na pogrešan način te volela
I godinama živela u laži
Jer kad me noć iseče na dva dela
Setim se da si mi rekao jedno prazno „zbogom“
I umesto da vrištim,trčim,plačem
Da ti padnem pod noge i da te prepadnem
Ja sam sve ovo proživela kao na filmu
Gledala sam te sklupčana u ćošku
Kad noć popali svetla
Senke u mraku igraju kao prvi put
Ono što si mi rekao i ono što nisam rekla
I sada je noć jedna ogromna rupa
I ja koja sam uvek tražila
Da živiš drugačije od mene
Na pogrešan način te volela
I godinama živela u laži
I ja koja sam uvek tražila
Da živiš drugačije od mene
Na pogrešan način te volela
I godinama živela u laži
| |
