| Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Εκτελέσεις:
Μιχάλης Τζουγανάκης
Μιλώ σου με τα μάτια μου
κι αυτό νομίζω φτάνει
να καταλάβεις η καρδιά μου
σε ποια μεριά σε βάνει
Τον τόπο που `χω στην καρδιά μου
για σένα φυλαμένο
είναι μπαξές που μήδε εγώ
καμιά φορά δεν μπαίνω
Ω την παντέρμη τη βραδιά
και πως θα την περάσω
που πάλι με τα μάτια μου
μόνο θα σ’ αγκαλιάσω
Μια τιμωρία ο Θεός
μεγάλη μου `χει δώσει
στο όνειρο να `μαστε μαζί
κι όταν ξυπνούμε όχι
Ποτέ μου να μη σ’ έβλεπα
πάλι θα σ’ αγαπούσα
γιατί μέσα στα όνειρά μου
συχνά σε συναντούσα
Να μην αργείς να φαίνεσαι
να πάψει να με νοιάζει
να έρθει η καρδιά μου στον τόπο τζη
να μην αναστενάζει
Γίνου δεντρί κι εγώ πουλί
στα φύλλα σου να λουφάσω
κι αρόλιθο στα χείλη σου
να πιω να ξεδιψάσω
Ήθελα να `μαι θάλασσα
κι εσύ ποτάμι να `σαι
να έρχεσαι στην αγκάλη μου
μωρό μου να κοιμάσαι
Αν ήσουνα ο ουρανός
θα ήμουνα το φεγγάρι
και κάθε νύχτα αγάπη μου
θα ήμασταν ζευγάρι
Πάντα θλιμένος περπατώ
σαν το χλωμό φεγγάρι
απού με τον ήλιο δεν μπορεί
να γίνουνε ζευγάρι
Γνωρίζωτο φεγγάρι μου
πως σου `χω γίνει βάρος
μα και να πω τον πόνο μου
αλλού δεν έχω θάρρος
Περίμενάσε ωψ αργάς
φεγγάρι μα δε βγήκες
κι αμοναχό στς μοναξιάς
τον πόνο μου μ’ αφήκες
Φεγγάρι τόσα μυστικά
που σου `χω ειπωμένα
να μη σ’ ακούσω μια φορά
να μολοήσεις ένα/να μαρτυρήσεις ένα
Μέσα σε γυάλινο κλουβί
θα βάλω την καρδιά μου
να τη θωρείς να μην μπορείς
να την πονάς κερά μου
Θα την αλλάξω την καρδιά μου
αφού οι γιατροί μπορούνε
μα ίσως κι αυτή να σ’ αγαπά
σαν την παλιά φοβούμαι
Θα την αλλάξω την καρδιά
να βάλω μαύρο βράχο
για να μπορώ κι εγώ καρδιά
σαν τη δικιά σου να `χω
| | Lyrics: Paradosiako
Musiikki: Paradosiako
Muut esitykset: ."\n"Mihalis Tzouyanakis
Puhun sulle silmilläni
ja sen luulen riittävän
ymmärtääksesi sydämeni
mihin sinut sijoittaa
Paikka joka on sydämessäni
sulle vartioituna
on puutarha johon en minäkään
koskaan sua vie
Oi lopullista iltaa
ja kuinka sitä vietän
kun taas silmilläni
vain sua syleilen
Kunnian Jumala
suuren on mulle antanut
että unessa olemme yhdessä
ja kun heräämme emme
Koskaan kun en näkisi sua
taas rakastaakseni
koska unissani
harvoin sua tapasin
Älä myöhästy näyttäytymästä
lakkaa mua kiusaamasta
että sydämeni palaa paikalleen
huokaamatta
Muutu puuksi ja minä linnuksi
lehtiisi pesiytyäkseni
ja purukiven huuliltasi
syön janosta päästäkseni
Tahtoisin olla meri
ja sinä joki olisit
tullaksesi syliini
kulta nukkuaksesi
Jos olisit taivas
olisin kuu
ja joka yö rakkaani
olisimme pariskunta
Aina surullisena kävelen
kuin kalpea kuu
kun auringonvalossa emme voi
tulla pariskunnaksi
Tiedän kuuni
että sulle olen taakaksi
mutta tuskani myös kerron
muualla en uskalla
Odotin myöhään
kuu muttet tullut
ja yksin yksinäisyydessä
tuskan mulle jätit
Kuu niin salaista
kuin on ollut aikaisempi
kertaakaan en sun kuule
asioista riitelevän
Lasiseen häkkiin
laitan sydämeni
sitä katsoaksesi voimatta
sitä sääliä rouvaseni
Vaihdan sydämeni
kun pystyvät lääkärit
mutta ehkä sekin sua rakastaa
kuin vanha vähän pelkään
Vaihdan sydämen
ja laitan mustan kiven
että voisi mullakin sydän olla
kuin sulla
| |