 |
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Μη διαθέσιμο 
Πρώτη εκτέλεση:
Στην πλώρη ο σφυροκέφαλος με το φτερό στη ράχη,
τότε που πήρε ο Συμιακός βουτιά με το κεφάλι.
"Όλο αρμενίζει ο γιόκας μου, που την ευχή μου να `χει..."
Κι όσοι είδαμε απ’ την κουπαστή, μας λύθηκε το αφάλι.
Γιατί μπερδεύω τούτη εδώ με μι’ άλλην ιστορία;
Είν’ ένα χέρι που πονάει, βαρύ και λαβωμένο.
Βλέπω συχνά στον ύπνο μου ένα άσπρο καρχαρία
με περιμένει νηστικός η εγώ τον περιμένω;
Ακόμα δε φανήκανε κοράκια και παράλια.
Αρμάτωσα μια καθετή με μεσηνέζα σάπια.
Μια δεκοχτούρα απ’ το πρωί μοιρολογάει στα στράλια
απάνω στο πλεούμενο, που περπατάει σαν πάπια.
Να ’χαμε να του δίναμε μια ρίζα, ένα χορτάρι,
ένα κλωνί βασιλικό τα χείλη να δροσίσει,
ή να τον κοινωνούσαμε με μια τούφα χασίσι.
Θα ναρκωνόταν ο σκορπιός που μέσα του σαρτάρει.
Με γάντζους στο κατάστρωμε πήδησαν οι Μαλαίσιοι
και μαλακά τον θέσανε σε μια σκοινένια μπράντα.
Του χάιδευε τα δάχτυλα μια μαύρη, η Τζακαράντα,
και μια γριά μαστόρισσα που βρωμαγε σαν λέσι.
Κοιμάται ονειρευάμενος κάμπους με χαμομήλια.
Ξαναγενήκαμε μεμιάς τα ρούχα που φοράμε.
Βόγκει στο πρόσω η μηχανή και τώρα ανηφοράμε,
λειψοί πάνω στο σίδερο, με κουρασμένα μίλια.
Cocos Islands 1956. Aθήνα 1975
|  |
Lyrics: Nikos Kavvadias
Musica: Mi diathesimo
Prima esecuzione:
In prua il pesce martello e la pinna dorsale
allor quando il Simiota si tuffò a capofitto.
«Sempre naviga mio figlio, che dio lo benedica».
E a noi, che vedemmo dalla murata, si torsero le budella.
Perché mi involgo in questa storia che non c'entra ?
Ho una mano che duole e seria è la ferita.
Nei miei sogni vedo spesso un pescecane bianco
che aspetta affamato o lo sto aspettando io ?
Ancora non sono in vista né coste né cornacchie.
Ho attrezzato un palamito con "messinesi" marce.
Una tortora dal collare piange dall'alba sugli stralli
sopra l'imbarcazione che a mo' di papera cammina.
Avessimo da dargli una radice, un'erba,
un rametto di basilico per rinfrescar le labbra,
o con un ciuffo di hashish lo si comunicasse.
E lo scorpione che gli balza dentro narcotizzare.
Con uncini i Malesi l'hanno fatto volar sul ponte
e in una amaca con ogni dolcezza poi deposto.
Gli carezzava le dita una nera, la Giakaranda,
e una vecchia sapiente, che puzzava di carogna.
Dorme sognando campi di camomilla.
Siamo rinati di colpo nei vestiti che indossiamo.
Avanti tutta geme il motore, ora si va in salita,
siamo scarsi sul ferro, con miglia e miglia di fatica.
Cocos Islands 1956 - Atene 1975
| |
