 |
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Τάσος Λυμπέρης
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Οικονομόπουλος
Στον ουρανό σου νύχτες απλώνω
σώμα που καίει τη λέξη μειώνω
και το πρωί όσα νιώθω τα βρίσκω ερείπια
Φαίνεται σ’έχω μα δε σε ορίζω
κι αν ανεξήγητα σε βασανίζω
με μένανε τα’χω που έπεσα στον εθισμό
Δε με συμφέρει να σ’αγαπάω
στο πουθενά σου να περπατάω
και όλο λέω πως θα σε διώξω
σαν το τσιγάρο που θα το κόψω
Δε με συμφέρει να σ’αγαπάω
να αναβάλλεις ό,τι ζητάω
κι αν κολλημένος είμαι στη φάση
έρωτας είναι θα μου περάσει
Μ’εξάρτηση που φτάνω στην τρέλα
φύγε σου λέει το κάθε μου έλα
είσαι μια κούρσα μ’αθέατη θέα κι εμπόδια
Πόσα μας καίνε και δε τα μπορούμε
θα’χουμε άμυνες δε θα τα πούμε
να’ρχεσαι δυο απογεύματα δε μου αρκεί
|  |
Tекст: Eleni Yiannatsoulia
Mузика: Tasos Lyberis
Прва представа: Nikos Oikonomopoulos
Na tvom nebu noći opružam
telo koje gori reči mi ponestaju
i ujutru sve što osećam se pretvorilo u ruševine
izgleda kao da te imam ali ne upravljam tobom
i ako te neobjašnjivo mučim
sa sobom ću imati posla što sam ogrezao u zavisnosti
Ne interesuje me da te volim
u tvom ništavilu da hodam
i samo pričam kako ću te izbaciti
kao cigaru koju ću ostaviti
ne interesuje me da te volim
da odlažeš sve što ti tražim
i ako sam u trenutku "navučen" na to
ljubav je to,proći će me
Sa zavisnošću do ludila stižem
odlazi,kaže ti svako moje dođi
ti si jedna trka koja ide u nedogled i puna je prepreka
Toliko nas je toga sagorelo i ne možemo više
u gardu smo i nećemo pricati
da dolaziš dva popodneva nije mi dosta
| |
