 |
Στίχοι: Άρης Αποστολόπουλος
Μουσική: Χρήστος Τσιαμούλης
Πρώτη εκτέλεση: Λιζέττα Καλημέρη
Όπως και χτες και σήμερα
μοιάζουν θεριά ανήμερα
τα θέλω του μυαλού
οι πόθοι μου αταξίδευτοι
γυμνοί κι ανεπιτήδευτοι
στην άκρη του γιαλού
Μου φαίνονται όλα ψεύτικα
λες και τα ονειρεύτηκα
αυτά που μου συμβαίνουν
όσα μ’ αρέσουν χάνονται
δε στέκονται δεν πιάνονται
έρχονται και διαβαίνουν
Σαν μια ανάσα μια πνοή
σαν το νερό κυλάς ζωή
μια κλαις και μια γελάς
μέσα στου χρόνου τη ρωγμή
φεύγεις στιγμή με τη στιγμή
και χάνεσαι και πας
|  |
Text: Aris Apostolopoulos
Musik: Hristos Tsiamoulis
Uraufführung: Lizetta Kalimeri
Sowohl gestern als auch heute
ähneln sie wilden Tieren,
meine Hirngespinste
meine gestrandeten Wünsche
nackt und ungekünstelt
am Ufer des Meeres
Mir erscheint alles unecht
man könnte meinen, ich hätte es geträumt
das, was mir geschehen ist
was mir gefällt, ist zerronnen
es bleibt nicht, hält nicht
es kommt und geht vorbei
Wie mein Atem, wie ein Hauch
wie das Wasser läufst du, Leben
einmal weinst du, einmal lachst du
mitten im Jahr ein Riss
von einem Moment zum anderen bist du weg
und du verschwindest und gehst
| |
