| Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Χατζηγιάννης
Είναι τα δυο μου χέρια
σαν πουλιά αβοήθητα
Έστησες καρτέρια
πήρες τα φτερά
Τώρα πληγωμένα
ψάχνουνε τα χέρια σου
Ψάχνουνε εσένα
που `σαι μακριά
Αν είναι έτσι η αγάπη
γιατί δε με φύλαξες;
Σε παρτίδα σκάρτη
τι χαρτί μου μοίρασες;
Μα σ’ αγαπώ για πάντα, πανάθεμά με σ’ αγαπώ
Στο παράλογο δεν ξέρω, πώς να αντισταθώ
Είναι τα δυο μου χέρια
λες και έχουνε φτιαχτεί
Για να δίνουν μόνο
δίνουν μια ζωή
Αν δε συγκινείσαι
που `χω γίνει θρύψαλα
Από πέτρα είσαι
κι είμαι από γυαλί
| | Tекст: Eleana Vrahali
Mузика: Mihalis Hatziyiannis
Прва представа: Mihalis Hatziyiannis
moje ruke su
kao nemoćne ptice
uhvatila ih u zamku,
i isekla im krila
sada ranjene
traže tvoje ruke,
traže tebe,
koja si daleko
ako je ljubav takva
zašto me nisi zaštitila?
u lošoj partiji
kakvu si mi kartu dala?
ali, volim te zauvek, proklet bio, volim te
u besmislenoj situaciji ne znam kako da izdržim
moje dve ruke
kao da su napravljene
da daju, samo
da daju celi život
ako te ne dotiče
što sam slomljen u komadiće
ti si od kamena,
a ja od stakla
| |