 |
Στίχοι: Σώτια Τσώτου
Μουσική: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Καλατζής Φωνητικά: Πίτσα Παπαδοπούλου
Αν βαρέθηκες κυρία,
φύγε ήσυχη ξανά.
Τη μικρή μας ιστορία
δεν την είπα πουθενά.
Παλληκάρι είμαι, κυρά μου,
κι άδικα ανησυχείς.
Όσα είδ’ η αγκαλιά μου
δεν τα έμαθε κανείς.
Κι αν μπρος σε ξένους βρεθούμ’ ένα βράδυ,
θα σε κοιτάξω σαν άγνωστη πια,
σαν να μη γίναμ’ οι δυο στο σκοτάδι
στάχτη στην ίδια τη φωτιά.
Άντρας είμαι, δεν πειράζει,
κάνε εσύ τη μοιρασιά.
Δώσ’ μου εμένα το χαλάζι,
κράτα εσύ την ξαστεριά.
Ούτε τώρα που σε χάνω
θ’ ακουστεί λόγος πικρός.
Αν θα κλάψω, θα το κάνω
όταν μείνω μοναχός.
|  |
Lyrics: Sotia Tsotou
Musica: Stavros Kouyioumtzis
Prima esecuzione: Yiannis Kalatzis Fonitika: Pitsa Papadopoulou
Se sei stufa signora
vattene di nuovo tranquilla,
della nostra piccola storia
non ho parlato da nessuna parte.
Sono forte, signora mia
ed e' fuori luogo che ti preoccupi.
Quello che hanno visto i miei abbracci
nessuno l'ha saputo.
E se ci vedessimo davanti a estranei una sera
ti guardero' come una totalmente sconosciuta,
come se noi due non fossimo mai stati nel buio
cenere nello stesso fuoco
Sono un uomo io, non importa
fai tu la spartizione,
a me da' la grandine
e tieni tu il bel tempo.
Nemmeno ora che ti perdo
si sentira' una parola amara.
Se piangero' lo faro'
quando sono da solo.
| |
