Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

doğum günü - 2433 Αναγνώσεις         
    

Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης
Μουσική: Στέλιος Μπικάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης

Άλλες ερμηνείες:
Νότης Σφακιανάκης

Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ’ έκαν’ η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ’ αγαθά
και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να `θελα να πω,
μα δε με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ’ άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ’ ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να `μαι απ’ αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος τη μοιράζεται

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν...


Şarkı Sözü: Stelios Bikakis
Müzik: Stelios Bikakis
Ilk Performans: Stelios Bikakis

Diğer performansları:
Notis Sfakianakis

acının yollarında
inleme köprüsünde
beni annem yaptı
bir sonbahar akşamı
hayat ,soğuk yüreğini
gözlerim gördüler

plastik çıngıldaklarla
güzel ve rengarenk
bana ninni söylüyorlardı
küçücük gözler dahi
dünyanın iyiliklerini gördüler
ve kabul ettiler

sütüm acıydı
ve suyum tuzluydu
beni büyüten
karşı taraftaki beşiğimde dahi ,
kaderim ve katilim
benle gurur duydu

ağlamam donuktu
birşeyler söylemek ister gibiydim ,
ama benle ilgilenmediler
üzgün bir soluk
orospu hayatı için
beni borçlandıranlar

böyle başladım, o halde böyle başladım,
hayat ! ,bana sormadılar ama sana alıştım
toprakta yaralı kartal gibi ,
tutunabilmek için güç arıyorum hala

böyle başladım bundan sonra ,böyle başladım
bana gösterdiler, ama ben de gördüm
allahım bileydim hangi gün öleceğimi
öldüğüm günü doğum günüm yaparım

çamurların ve çivilerin üstünde
adaletsiz dünyanın ateşinde ilk ben yürüdüm
dengeli ve kararlı
hayata yetişmek için ,
ama, üzerine bastım

sadece ''a'' 'yı ve ''h'''yi
okul çağlarımda
ilk yakaladım
bunun için ''ah'' ve ''neden''
nerde bulunursam bulunayım beni takip ediyor
otuz yaşıma bassam dahi

böyle geçiyordu zaman
ben de eğilmiş yolumda
hayal kurdum
denk geldi köpüklerde
ve çamurlarda yüzenlerden
olmam

canın, ruhun kanı damlıyor ,
yağmurun damlaları gibi
ama kim ilgileniyor
görünmeyen yarayı bile
içimde kanayan
kim bunu paylaşır

böyle başladım...

   onurozdemir © 09-01-2011 @ 16:13

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο