 |
Στίχοι: Κίτρινα Ποδήλατα
Μουσική: Κίτρινα Ποδήλατα
Πρώτη εκτέλεση: Κίτρινα Ποδήλατα
Είναι τόσες μέρες
Που μέσα μου μένουν,
ήσυχες, περιμένουν.
Ένας κύκλος που κλείνει
Εκεί μακριά μου
Κι απ’ έξω μ’ αφήνει.
Σαν σκιά παγωμένη
Και τέσσερις τοίχοι
Να την καταδικάζουν.
Δεν ξεχνώ, δε θυμάμαι
Μα μέσα μου ακόμη
Ερινύες φωνάζουν.
Κι είναι τόσες οι μέρες
Που θέλω να ‘μαι κι εγώ
Μια ρόδα σ’ ένα τρένο.
Είναι τόσες οι μέρες
Που σου μιλάω
Μα δε μ’ ακούς.
Κι απόψε πάλι ταξιδεύω
Κι απόψε πάλι σε γυρεύω.
Τα όνειρά μου
Σαν δυο παιδιά φαντασμένα
Αυθόρμητα, θλιμμένα.
Μα πες μου ο δρόμος
Εμπρός μου που σβήνει
Σημάδια που μ’ αφήνει;
Για να ζήσω τις μέρες
Που θέλω να ‘μαι κι εγώ
Μια ρόδα σ’ ένα τρένο.
Είναι τόσες οι μέρες
Που σου μιλάω
Μα εσύ είσαι αλλού.
Κι απόψε πάλι ταξιδεύω
Κι απόψε πάλι σε γυρεύω.
|  |
Lyrics: Kitrina Podilata
Music: Kitrina Podilata
First version: Kitrina Podilata
It's so many days
That live inside me,
quiet, awaiting.
A cycle that's closing
There far from me
Leaving me on the outside.
Like a frozen shadow
All four walls
Condemning it.
I'm not letting go, I can't recall
But still inside me
the Furies are screaming.
And there are so many days
that i wish to be
A wheel of a train.
There are so many days
When I talk to you
But you don't listen.
Tonight I'm travelling again
Tonight I'm looking for you again.
My dreams
Like two kids fantasized
Impulsive, sorrowful.
But tell me where does the road
That's burning out in front of me
Leaving me its scars?
To live the days
When I wish to be
A wheel of a train.
There are so many days
When i talk to you
But you're not there.
Tonight I'm travelling again
Tonight I'm looking for you again
| |
