 |
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Πρωινά λαχανιασμένα
rendez vous ματαιωμένα
δρόμο παίρνεις δρόμο αφήνω
κόμπο δένεις κόμπο λύνω
στην ηλιοφεγγιά σε φτάνω
στην αστροφεγγιά σε χάνω
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα ψέμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Στου Απρίλη τις ταράτσες
ονειροπαρμένες φάτσες
σκάβουν στη σιωπή λαγούμι
με τσιγάρο και με ρούμι
σαν φαντάροι απολυμένοι
που κανείς δε περιμένει
Όποιος φοράει τη θλίψη στέμμα
ίσως ποτέ του δε θα μάθει
τι δρόμο ανοίγει ένα βλέμμα
τι μέλι κρύβει το αγκάθι
Μόρτισσα καραμελάτη
τσακιστή και μυρωδάτη
με κερνάει σαν νυχτώνει
του έρωτά της το αφιόνι
κρύβει η νύχτα το μαχαίρι
και μας παίρνει απ’ το χέρι
|  |
Lyrics: Alkis Alkaios
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas
Mornings out of breath
cancelled dates
you take the road I leave some way
you tie a knot I untie one
I reach you in the sunshine
lose you in the moonlight
Who wears grief like a crown
may never ever learn
the way one lie may open
the honey that the thorn may hide
On the terraces of April
faces lost in dream
digging sapping the silence
with cigarettes and rum
like soldiers sent down
that no one is waiting for
Who wears grief like a crown
may never ever learn
the way one glance may open
the honey that the thorn may hide
Out on the streets caramel-topped
ragged and sweet-smelling
she treats me, as night falls,
to the plenty of her loving
The night hides the knife
and leads us by the hand
| |
