 |
Στίχοι: Τάκης Δαμάσχης & Ειρήνη Δούκα
Μουσική: Τάκης Δαμάσχης & Νίκος Φανουράκης
Πρώτη εκτέλεση: C:Real
Σαν πετράδια που έχασαν το φως
τα μάτια σου κοιτώ που ξέχασαν να κλαίνε
κι αν τα χείλη σφράγισε ο καιρός
ν’ακούσω προσπαθώ κουβέντες που δεν λένε
Είναι κάτι μέρες άδειες σαν λευκό χαρτί
που χαμένη βγαίνει η αγάπη
φύλακα άγγελό σου έχεις κάνει τη σιωπή
και κανένας απ’τους δυο μας ποτέ δε θα μάθει
πώς φτάσαμε ως εδώ...
Όσα δεν μπορείς να φανταστείς και να υποσχεθείς
τόσα μια καρδιά ζητάς ν’αντέξει
Μεσ’το θέατρο του πόνου αυτό
στο άδειο σκηνικό η αυλαία πρέπει πια να πέσει
Είναι κάτι μέρες άδειες σαν λευκό χαρτί
που χαμένη βγαίνει η αγάπη
φύλακα άγγελό σου έχεις κάνει τη σιωπή
και κανένας απ’τους δυο μας ποτέ δε θα μάθει
πώς φτάσαμε ως εδώ...
|  |
Letra: Takis Damashis & Irini Douka
Música: Takis Damashis & Nikos Fanourakis
Desempenho primeiro: C:Real
Como pedra que percebem luz
os seus olhos vejo que esqueceram de chorar
e se nos lábios deixar o tempo
Escuto experimentar que acoberta o que você não diz.
É cada dia vazio como papel branco.
você ficou de fora do amor
prenda seu anjo que fez o silêncio
e nenhum de nós dois iremos nunca aprender
Como podemos fazer aqui...
O que você não pode fantasiar e prometer
tanto um coração pede e pergunta
dentro do teatro que sofro
na cena do vazia a cortina já não deve ser descartada
É cada dia vazio como papel branco.
você ficou de fora do amor
prenda seu anjo que fez o silêncio
e nenhum de nós dois iremos nunca aprender
Como podemos fazer aqui...
| |
