 |
Στίχοι: Γιώργος Αθανασόπουλος
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Άλλες ερμηνείες:
Μελίνα Κανά
Μανώλης Λιδάκης
Όλα μας τα `παν οι σοφοί
και με το παραπάνω
κορώνα γράμματα η ζωή
μα εγώ το κέρμα χάνω
Βλέπω τους φίλους τους παλιούς
να λένε δεν πειράζει
ψυχή που δεν αμάρτησε
ποτέ της δεν αγιάζει
Είναι σκοτάδι μάτια μου
πάντα σ’ αυτή την πλάση
μια χαραμάδα αφήνουμε
το φως για να περάσει
Να μπούνε χρώματα φωνές
όνειρα και ταξίδια
να κλέψουμε απ’ τους Θεούς
πανάκριβα στολίδια
Μια ρουφηξιά είναι η ζωή
της άνοιξης μια μέρα
μια ανάσα ένας στεναγμός
στο δροσερό αέρα
Καραβοκύρισσα καλή
δώσ’ μου την αγκαλιά σου
κι ας είναι δηλητήριο
στα χείλη τα φιλιά σου
Είναι σκοτάδι μάτια μου...
|  |
Lyrics: Yioryos Athanasopoulos
Music: Sokratis Malamas
First version: Sokratis Malamas
Other versions:
Melina Kana
Manolis Lidakis
The wise ones have told us everything
everything and them some
life tosses for heads or tails
but me, I lose the coin
I watch my friends, my old friends
saying it does not matter
a soul that has committed no sin
never ever gets the blessing
It is dark, my dear, my eyes,
it's always dark in this universe
one crack we leave
for the light to get through
For colours to enter, voices,
dreams and journeys
for us to steal from the gods
some very precious jewels.
Life is just one swig
one day of the springtime
one breath, one sigh
on the cool breeze.
Good mistress of the ship,
give me a hug, embrace me
even if your kisses
are deadly poison on the lips.
It is dark, my dear, my eyes...
| |
