 |
Στίχοι: Ηλίας Φιλίππου
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Βέρτης
Δεν μπορώ να το πιστέψω
ότι εσύ είσαι αυτή που πέθαινε για μένα
πόσο θέατρο να παίξω
πόσο να υποκριθώ
Πώς να το εξηγήσω
τόσα βράδια μόνος και δεν έρχεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Θέλω να σου μιλήσω
μα για κάτι άλλο τώρα καίγεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Κάνεις τα πάντα σαν μια ξένη να σε δώ
και να βγάλω απ’το μυαλό
πως ακόμα σ’ αγαπώ
Κάνεις τα πάντα να πληγώσεις μια καρδιά
που για σένα μια ζωή
έπεφτε μεσ’τη φωτιά
Δεν μπορώ να καταλάβω
αν κάπου εγώ έχω φταίξει
και μου φέρεσαι έτσι
Σου’χω δώσει τη ζωή μου
πήρες ότι αγαπώ
Πώς να το εξηγήσω
τόσα βράδια μόνος και δεν έρχεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Θέλω να σου μιλήσω
μα για κάτι άλλο τώρα καίγεσαι
δεν με σκέφτεσαι
Κάνεις τα πάντα σαν μια ξένη να σε δώ
και να βγάλω απ’το μυαλό
πως ακόμα σ’ αγαπώ
Κάνεις τα πάντα να πληγώσεις μια καρδιά
που για σένα μια ζωή
έπεφτε μεσ’τη φωτιά
|  |
Letra: Ilias Filippou
Música: Kyriakos Papadopoulos
Desempenho primeiro: Nikos Vertis
Não posso acreditar,
que você é essa que sofro para mim,
quanto teatro a brincar,
quanta hipocrisia.
O que explico,
tantas noites só e não chega,
não me pensa.
Quero te falar ,
Mas para cada coisa, outra agora ,
não pensa em mim.
Faça tudo,
como um exílio eu a te ver,
e nada na cabeça,
porque ainda te amo,
Faça tudo,
a ferida de meu coração,
que por você uma vida,
cai dentro do fogo.
Não posso compreender,
se algures eu tenho pensado,
e a mim trago assim,
te dei a minha vida,
agarro o quanto amo.
Faça tudo,
como um exílio eu a te ver,
e nada na cabeça,
porque ainda te amo,
Faça tudo,
a ferida de meu coração,
que por você uma vida,
cai dentro do fogo.
| |
