 |
Στίχοι: Κώστας Μάνεσης
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου
Άλλες ερμηνείες:
Χριστίνα Αργυρού
Δε θέλεις να με παντρευτείς, η φτώχεια σε φοβίζει,
μα έχω προίκα την τιμή, που πιο πολλά αξίζει.
Άσε με, άσε με, να σε λησμονήσω,
άσε με, άσε με, μόνη μου να ζήσω.
Θέλεις να πάρεις πλούσια, με σπίτια και με φράγκα,
μ’ έκανες πέρα επειδή, κοιμάμαι σε παράγκα.
Άσε με, άσε με, να σε λησμονήσω,
άσε με, άσε με, μόνη μου να ζήσω.
Το χρήμα λες πως κυβερνά την εποχή ετούτη,
διώξε εμένα τη φτωχιά κι αγκάλιασε τα πλούτη.
Άσε με, άσε με, να σε λησμονήσω,
άσε με, άσε με, μόνη μου να ζήσω.
|  |
Paroles: Kostas Manesis
Musique: Yiannis Papaioannou
Première Performance: Sotiria Bellou
Autres interprétations:
Hristina Aryyrou
Tu ne veux pas m'épouser, la pauvreté t'effraie
Mais j'ai en dot mon honneur, qui a plus de valeur.
Laisse-moi, laisse-moi t'oublier,
Laisse-moi, laisse-moi vivre seule.
Tu veux des riches, des maisons et de l'argent
Tu m'as rejetée parce que je dors dans une baraque.
Laisse-moi, laisse-moi t'oublier,
Laisse-moi, laisse-moi vivre seule.
Tu dis que c'est l'argent qui gouverne l'époque
Chasse-moi, la pauvresse, et embrasse la richesse !
Laisse-moi, laisse-moi t'oublier,
Laisse-moi, laisse-moi vivre seule.
| |
