 |
Στίχοι: Σμαρώ Παπαδοπούλου
Μουσική: Θοδωρής Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μελίνα Κανά
Αν θα σε δω να παίρνεις φόρα
να πέφτεις για μένα στη φωτιά
και αν θα πεις ν’ ακούσω θέλω
το όχι σε φτερωτή ματιά
τότε θα ξέρω φως μου
πόσο αντέχεις να ζεις στη μοναξιά
ή πόσο απ’ τα όρια σου απέχεις
όταν σου λέω γεια
Αν δε σε δω στο χωρισμό
ν’ ανοίγεις δρόμους αχ για να σε ξαναβρώ
Δε θα πονέσω αν θα πιστέψω
τα λόγια που `χεις πει
μα θα πονέσω αν θα πιστέψω
ό, τι δε μου `χεις πει
Αν θα σε δω να κρύβεις όταν
τα πίνεις το δάκρυ στη γουλιά
και αν θα πεις πως δεν μπορείς
πια να γίνεις η κάθε μου χαρά
Τότε θα ξέρω φως μου πόσο αντέχεις
να ζεις στη μοναξιά
ή πόσο απ’ τα όρια σου απέχεις
όταν σου λέω γεια
Αν δε σε δω στο χωρισμό
ν’ ανοίγεις δρόμους αχ για να σε ξαναβρώ
Δε θα πονέσω αν θα πιστέψω
τα λόγια που `χεις πει
μα θα πονέσω αν θα πιστέψω
ό, τι δε μου `χεις πει.
|  |
Letra: Smaro Papadopoulou
Música: Thodoris Papadopoulos
Desempenho primeiro: Melina Kana
Se vou te ver, agarre agora
a cair por mim no fogo
e se me disser o quero escutar
o olhar desprovido de asas
então suportas vive na solidão
o quando os seus limites suportam
quando te digo Olá
Se eu não te ver na separação
abrindo vias, ah para te rever
Não vai doer, se eu acredito
as palavras que tu disseste
mas em mim dói, se acredito
o que eu não tenho dito
Se para eu te ver, se escondes, quando
se bebes as lágrimas a saborear
e se puder,, não poderás
Então vou saber, minha luz, o quanto agüentas
a viver na solidão
e o qual o limite que agüentas
quanto de digo, olá
Se eu não te ver na separação
abrindo vias, ah para te rever
Não vai doer, se eu acredito
as palavras que tu disseste
mas em mim dói se acredito
o que eu não tenho dito
| |
