 |
Στίχοι: Θάνος Παπανικολάου
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου
Το πρόσωπο μου έχω κρύψει με καπνό,
σε ένα ποτήρι πόσες λύπες να χωρέσω
στα δυο σου χέρια τη ζωή μου είπες να δέσω
και μ’άφησες να πέσω.
Το πρόσωπο μου παγωμένο και νεκρό
σαν πέτρα που έμαθε τα δάκρυα να στεγνώνει
απόψε ο έρωτας αφήνει το τιμόνι
και ‘γώ βαδίζω μόνη.
Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
Το πρόσωπο μου ένα παράθυρο κλειστό
λιωμένο σίδερο το σώμα όπου κι αν πιάσω
εσύ που μ‘ έκανες γυαλί να μη σκουριάσω
γιατί ζητάς να σπάσω.
Το πρόσωπο μου ένα μπαλκόνι σκοτεινό
που εσύ δε τόλμησες ποτέ σου να κοιτάξεις
μόλις θα φύγω τ’ άγγιγμα μου να μη ψάξεις
μη με φωνάξεις.
Ποιος ουρανός, να μας χωρέσει και τους δυο
ήρθε ο καιρός να κάνω κάτι πια και ‘γώ.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
Τραβάω λοιπόν σ’ όλα μια κόκκινη γραμμή
σβήνω μια αγάπη που ‘χε λάθος διαδρομή
αφού το θες ας είν’ αυτή η πιο μεγάλη μας στιγμή.
|  |
Tекст: Thanos Papanikolaou
Mузика: Yioryos Theofanous
Прва представа: Natasa Theodoridou
Svoje lice sam sakrila dimom
U jednu čašu koliko tuga da stavim
U tvoje dve ruke moj život si rekao da vežem
A pustio si me da padnem.
Lice moje ledeno i mrtvo
Kao kamen koji je naučio suze da suši
Večeras ljubav pušta volan
I ja nastavljam sama.
Pod koje nebo da stanemo oboje
Došlo je vreme da i ja uradim nešto.
Povlačim, dakle, na sve, jednu crvenu liniju
Brišem jednu ljubav što je imala pogrešnu putanju
Kad to hoćeš nek bude ovo naš najveći trenutak.
Povlačim, dakle, na sve, jednu crvenu liniju
Brišem jednu ljubav što je imala pogrešnu putanju
Kad to hoćeš nek bude ovo naš najveći trenutak.
Moje lice, jedan zatvoren prozor
Otopljeno gvožđe telo, gde god da pipnem
Ti koji si me napravio staklom da ne zarđam
Zašto tražiš da se razbijem.
Moje lice jedna mračna terasa
Na koju nikad se nisi usudio da pogledaš
Čim odem, moj dodir nemoj da potražiš
Nemoj me pozvati.
Pod koje nebo da stanemo oboje
Došlo je vreme da i ja uradim nešto.
Povlačim, dakle, na sve, jednu crvenu liniju
Brišem jednu ljubav što je imala pogrešnu putanju
Kad to hoćeš nek bude ovo naš najveći trenutak.
Povlačim, dakle, na sve, jednu crvenu liniju
Brišem jednu ljubav što je imala pogrešnu putanju
Kad to hoćeš nek bude ovo naš najveći trenutak.
| |
