 |
Στίχοι: Βασίλης Γιαννόπουλος
Μουσική: Κυριάκος Παπαδόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Ιακώβου
Το σπίτι φυλακή μια Κυριακή ακόμα μακριά σου
πώς φτάσαμε ως εδώ ξένοι
κι οι δυο να ζούμε για φαντάσου
ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει
πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή
Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά
παράπονο με πιάνει
είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός
κομμάτια μ’έχει κάνει
Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά
στα μάτια τα δικά σου
η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί
που είμαι μακριά σου
Ξυπνάω το πρωί και η ζωή ανόητη μου μοιάζει
το σπίτι αδειανό δεν είσαι εδώ κι η μέρα σκοτεινιάζει
Ποτέ δε θα ξεχάσω τα λόγια που’χες πει
πως για να μ’αγαπήσεις δε φτάνει μια ζωή
Είναι κάτι δειλινά που νιώθω ερημιά
παράπονο με πιάνει
είναι θάνατος αργός αυτός ο χωρισμός
κομμάτια μ’έχει κάνει
Είναι κάτι δειλινά που χάνομαι ξανά
στα μάτια τα δικά σου
η ζωή μου μια πληγή κρυφά αιμορραγεί
που είμαι μακριά σου
|  |
Lyrics: Vasilis Yiannopoulos
Musica: Kyriakos Papadopoulos
Prima esecuzione: Maria Iakovou
A casa una prigione, ancora una Domenica lontano da te
Mi chiedo come siamo arrivati al punto
di vivere come due estranei
non dimenticherò mai le parole che hai detto
che per amarmi non basta una vita
Scende la sera e sento la solitudine
mi prende la tristezza
questa separazione é come una morte lenta
che mi ha fatto a pezzi
Scende la sera e mi perdo di nuovo
nei tuoi occhi
la mia vita una ferita che sanguina nascosta
poiché sono lontano da te
Mi sveglio la mattina e la mia vita mi sembra priva di senso
la casa vuota, tu non ci sei, e il giorno si oscura
non dimenticherò mai le parole che hai detto
che per amarmi non basta una vita
Scende la sera e sento la solitudine
mi prende la tristezza
questa separazione é come una morte lenta
che mi ha fatto a pezzi
Scende la sera e mi perdo di nuovo
nei tuoi occhi
la mia vita una ferita che sanguina nascosta
poiché sono lontano da te
| |
